(၅)
မည္သို႕ဆိုေစ.. ယခင္က သမိုင္းဟု စုေပါင္းေခၚေ၀ၚခဲ့ေသာ လွိဳင္ၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္(၁၆) ရပ္ကြက္၊ မာလာၿမိဳင္လမ္းမ်ား၊ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၂) ရပ္ကြက္ထဲက ေပၚေတာ္မူ၊ေအာင္၊ ဥိးခ်စ္ထြန္း၊ေပၚ၀ါထြန္းစေသာလမ္းဓမၼာရံုမ်ား၊ အမွတ္(၁)ရပ္ကြက္လမ္းမ်ားႏွင့္ ဘုရင့္ေနာင္ပြဲရံုလမ္းမ်ားတြင္ သူသည္ ယတ္ေတာင္တစ္လက္ကို ထမ္း၍ ဓမၼလမ္းေဖာက္ကာ ပလႅင္မ်ားစြာေပၚသို႕ တက္ခဲ့ရေလသည္..။
မဟာဒုဂ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သာေရးနာေရးပဲဆိုဆို မုန္႕ဟင္းခါး နံနက္ခင္းမ်ားကို သူသည္ အဆင္ေခ်ာေမြ႕ေအာင္ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္ခ်ည္းပင္..။ သို႕ေသာ္ သမို္င္းလမ္းမ်ား၏ သဒၶါတရားက သူ႕အတြက္ေတာ့ ပိုလွ်ံလာသည္ ဟုထင္မိသည္..။
''ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကသာ အၾကပ္၊အခက္နဲ႕ အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြကို ေျဖေဖ်ာက္လြတ္ေျမာက္ေစႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္စိတ္နဲ႕ ဆင္းရဲေပမယ့္လည္း ကုသိုလ္ကံမဂၤလာေတြကိုပဲ ဖ်စ္ဖ်စ္ညွစ္ညွစ္ ဆင့္ေနမိေတာ့တာကလား ဘုရား၊ ''။ ေခြ်းနည္းစာေလးကို ျခိဳးျခံလွဴဒါန္းရွာသည့္ အဘိုးအိုတစ္ဦး၏ စကားကို သူ မွတ္သားခံစားရဖူးသည္..။ သံသရာထက္ ပိုမိုနီးကပ္ေသာ သဘာ၀ႏွင့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးဆင္းရဲဆိုးတို႕မွ လြတ္ေျမာက္ေစေရး ေမွ်ာ္ေတြးလွဴဒါန္းၾကေလသည္ပဲ..။
မရွိေပမယ့္ လွဴၾက၊ ရွိလို႕လည္း လွဴၾက..။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ထြန္းကားလွေသာ သမိုင္းရပ္ကြက္အလွဴမ်ား၏ အရွိတရားအလွတြင္ ရက္ထပ္ရက္တိုက္ျခင္းျပႆနာက အလွဴခံႏွင့္ အလွဴရွင္ပုဂၢိဳလ္တို႕ၾကားတြင္ ဗ်ာမ်ားစရာ အေနအထားမ်ား ၾကံဳလာရသည္။ တစ္မနက္ခင္းတည္းတြင္ မဟာဒုဂ္ဆြမ္းပြဲ ႏွစ္ပြဲ သံုးပြဲ ရံခါ ေလးပြဲမ်ိဳး တိုက္ဆိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ မုန္႕ဟင္းခါးၿပီး မုန္႕ဟင္းခါးသံသရာတြင္ အလွဴ၀တၳဳက သူ႕အတြက္ မြန္ျမတ္ဖို႕ မလြယ္ကူေတာ့ပါ...။ သူ မုန္႕ဟင္းခါးကို ထိတ္လန္႕စ ျပဳလာပါသည္..။
အလွဴ ႔ရွင္မ်ား၏ သဒၶါတရားစစ္စစ္ျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္ထားေသာ ဆြမ္းအလွဴကို သူက ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးျဖစ္ခ်င္သည္။ ကုန္ေစ်းႏႈံးတရိပ္ရိပ္ျမင့္တက္ေနေသာ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈဘ၀တြင္ အလွဴပြဲတစ္ခု ျဖစ္လာရန္ ခက္ခဲမွန္း သူလည္း စာနာနားလည္ေနပါသည္။ ထို႕ထက္ပို၍ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတြင္ ေမြ႕ေပ်ာ္ၾကည္ညိုတတ္ေသာ သဒၶါ တရားျဖစ္ဖို႕က ခက္ခဲပါဘိျခင္း..။
ဥဒါန္းပါဠိေတာ္စာမ်က္ႏွာထဲက ပံုရိပ္တစ္ခုကို ျမင္ေနသည္။ ေကာလိယတိုင္းသူ သုပၸ၀ါသာသည္ ရွင္သီ၀လိေလာင္းလ်ာသတို႕သားကို (၇)ႏွစ္တိုင္တိုင္ ခက္ခဲစြာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခဲ့ရၿပီးေနာက္ ရတနာသံုးပါးကို ေအာက္ေမ့ တသရင္း ေမြးဖြားႏိုင္ခဲ့သည္။ သီ၀လိသတို႕သားေမြးဖြားၿပီးၿပီးခ်င္း ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို (၇) ရက္တိုင္တိုင္ ဆြမ္းလွဴဒါန္းလိုေသာ ဆႏၵျပင္းျပစြာ ေပၚလာသျဖင့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ထံခြင့္ပန္သည္။ ဗုဒၶအရွင္ကလည္း ဒုကၡသည္အမ်ိဳးသမီးကို သနားေတာ္မူသျဖင့္ ခြင့္ေပးလိုလွသည္..။ သို႕ေသာ္ ထို(၇) ရက္အတြက္ ၾကိဳတင္စာရင္းေပးထားေသာ အလွဴရွင္ရွိေနၿပီ။
ဗုဒၶအရွင္က လက္၀ဲရံကိုယ္ေတာ္ရွင္ေမာဂၢလာန္အား မူလအလွဴ႕ရွင္ထံေစလႊတ္ကာ ရက္ေရႊ႕ေပးရန္ ေမတၱာ ရပ္ခိုင္းသည္။ ထိုအလွဴ႕ရွင္က '' အရွင္ဘုရားအေနနဲ႕ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ၁။ အလွဴပစၥည္းမ်ား၊ ၂၊ အသက္ နဲ႕ ၃၊ သဒၶါတရားကို အားမခံခ်က္ေပးႏိုင္မလား '' ဟု ေမးခဲ့သည္။ အလွဴပစၥည္းမ်ားႏွင့္ အသက္ကိုေတာ့ အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္သည္၊ သဒၶါတရားကိုေတာ့ အလွဴရွင္ကိုယ္တိုင္က အာမခံခ်က္ေပးမွသာ ခိုင္လိမ့္မည္ ဟု ရွင္ေမာဂၢလာန္ကိုယ္တိုင္ ျပန္ၾကားခဲ့ဖူးသည္..။ သဒၶါတရားျဖစ္ေပၚခိုက္တြင္ ၾကည္ႏူးစြာ လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ဒါနကို အလွဴခံပုဂၢိဳလ္က ျမတ္ႏိုးစြာ သံုးေဆာင္ေလမွ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ျဖစ္ရသည္ ကို ၾကံဳဖူးၾကေလမည္။ ။ ကမၻာေအးဘုရားေရွ႕က ခိုေလးမ်ားကို အစာေကြ်းသည့္အခါတိုင္း ေတာင္ပံတဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ကာ တိုးေ၀ွ႕စားေသာက္ၾကေသာ ပီတိျမင္ကြင္း...။
သူသည္ ခိုေလးတစ္ေကာင္မဟုတ္..။ ရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္သည္။ လွဴဖြယ္ပစၥည္း၏ ပစၥကၡတန္ဖိုးကို သိသည္။ အလွဴ႕ရွင္၏ သဒၶါတရားနက္ရႈိင္းမႈကို ေထာက္စမ္းမိသည္..။ သံသရာအတြက္ ေသသပ္စြာ ျပင္ဆင္ထားေသာ အထုပ္အပိုးကို ခ်ိန္ဆမိသည္။ သည္ေတာ့လည္း ဆြမ္းေကြ်းအလွဴပြဲမ်ားကို သူ တန္ဖိုးထားခ်င္သည္..။
သို႕ေသာ္ မဟာဒုဂ္ပြဲမ်ားက ျပကၡဒိန္ရက္ခ်င္း ထပ္ထားၾကၿပီ..။ ခြာ၍ မရၾကေတာ့။ မနက္ခင္းက တစ္ခုတည္း နံနက္စာက ႏွစ္ပြဲ သို႕မဟုတ္ သံုးပြဲ...ထို႕ထက္အလြန္ ေလးပြဲ..။ ေရွာင္လႊဲထြက္ေျပး၍လည္း မရၿပီ..။ မုန္႕ဟင္းခါး...။ ေနာက္ထပ္ မုန္႕ဟင္းခါး....။။ ေနာက္မွာလည္း မုန္႕ဟင္းခါး ။ အိုး ဘုရားေရ....။
ဆြမ္းေကြ်းအလွဴမ်ားကို စီမံခန္႕ခြဲသည့္ ဘတၱဳေဒၵသကရဟန္းေတာ္ကို သူက အလြန္ဆံုးႏွစ္ပြဲခန္႕သာ ထည့္ေပးပါမည့္ အေၾကာင္း ေတာင္းဆိုမိေသာ္လည္း ဘတၱဳေဒၵသကရဟန္းမွာလည္း သီလေပးေရးစက္ခ် ယံုၾကည္အားထားရသည့္ ဦးေဆာင္ရဟန္း ရွုာေဖြရျခင္း အခက္အခဲရွိေနခဲ့ပါသည္။ မဟာဒုဂ္အက်ိဳးေဆာင္မ်ားကလည္း ဘတၱဳေဒၵသကရဟန္းကိုသာ သံဃာျပည့္မီေအာင္ အပူကပ္သည့္အခါ သံဃာႏွင့္ အလွွဴ႕ရွင္ကိုက္ညီေရး ေဆာင္ရြက္ေပးရျပန္ပါသည္။ အမွန္တကယ္က သမိုင္းရပ္ကြက္အလွဴရွင္ႏွင့္ သမိုင္းသံဃာအေရအတြက္သည္ ရက္ထပ္ ရက္ၾကပ္သာ မၾကံဳလွ်င္ ၿပံဳးျပံဳးရယ္ရယ္ ၾကည္ၾကည္ေမာေမာ ေသာေသာညံညံျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ကိုက္ညီေျပျပစ္သည္။
No comments:
Post a Comment
နည္းနည္းေတာ့ ေျပာၾကဦး။
ပ်င္းတယ္။