သီတဂူလမ္း(၄)

သာသနာ့တကၠသိုလ္ဆိုတာက ၆၂ လမ္းမၾကီးေပၚ နန္းေတာ္ေရွ႕ရဲ႕ လြမ္းေမာဖြယ္ရာေနရာမွာ တည္ရွိပါတယ္။ ေရႊနန္းေတာ္ေက်ာင္း။ အတုမရွိေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၊ ကမၻာ့အၾကီးဆံုးစာအုပ္ၾကီးလို႕ တင္စားခံရတဲ့ မဟာေလာကမာရဇိန္ကုသိုလ္ေတာ္ဘုရား၊ ကေနာင္ကို္ယ္ေတာ္ၾကီးက်ဆံုး သြားတဲ့ေနရာမွာ အမွတ္တရတည္ထားတဲ့ စႏၵာမုနိဘုရား၊ ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးရုပ္ပြားေတာ္ျမတ္နဲ႕ အသက္ကေလးရယ္တဲ့ ရွည္ေစလိုရင္ သီခ်င္းရဲ႕ ျပယုဂ္ မႏၱေလးေတာင္ေတာ္ၾကီးတစ္၀ိုက္မွာ သီးျခားအလွေတြနဲ႕ ခမ္းနား လွတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးပါ။

ဒီတကၠသိုလ္ေန႕ရက္ေတြမွာ သူ႕ဘ၀ကို အမ်ားၾကီးေသြးေပးလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္း ပုဂၢိဳလ္ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ ေထရ၀ါဒရိုးရာသင္ရိုးေတြကို မွတ္သားခဲ့ရသလို ဥေရာပနဲ႕ အေမရိကားႏိုင္ငံေတြက ေယးလ္လို လန္ဒန္လို တကၠသိုလ္ၾကီးေတြမွာ ပညာသင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ ဆရာေတြၾကီးရဲ႕ သိပၸံနည္းက်နဲ႕ သိပၸံနယ္လြန္ ဗုဒၶဘာသာတရားဓမၼေတြကိုလည္း တေမ့ တေမာ နားေထာင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဂိုဏ္းဂဏေပါင္းစံု လူမ်ိုးေပါင္းစံုရဟန္းေတာ္ေတြ ရဲ႕ခ်စ္ၾကည္ ရင္းႏွီးမႈကို ခံစားႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဂုိဏ္းဂဏအစြဲအလမ္းေတြလည္း ကင္းခဲ့ျပန္ပါတယ္။

ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ မနက္ ၂ ၾကိမ္။ ေန႕လည္ ၃ ၾကိမ္ကလြဲရင္ ကုိယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ မ်ားလာတဲ့အတြက္
တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္နဲ႕ နန္းေရွ႕ေစ်းနားက မို႕မို႕စာေပ။ စပယ္ျဖဴစာေပတို႕ကို ဦးတည္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။အေျခအေနေပးရင္ေတာ့ မႏၱေလး ၈၄ လမ္းမၾကီးေပၚေလွ်ာက္ၿပီး နဂါး၊ ရဲရင့္။ ေဒါင္းအိုးေ၀၊ သုခမိန္၊ ဥတၱရလြင္ျပင္စာအုပ္ဆိုင္ေတြနဲ႕ ေစ်းခ်ိဳေတာ္ရဲ႕ စာအုပ္အေဟာင္း ဆိုင္တန္းေတြကိုလည္း ေမႊခဲ့ဖူးပါတယ္။စာေတြ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာလွပါတယ္။
မႏၱေလးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈဇံုထဲမွာ ေနခြင့္ရတဲ့အတြက္ ကမၻာလွည့္ခရီးသြားေတြနဲ႕ စကားလက္ဆံု က်ဖို႕လည္း အခြင့္အလမ္းရခဲ့ပါတယ္။ အထင္ၾကီးစရာေတာ့ မရွိခဲ့ပါဘူး။ “ ရဟန္းဘ၀ေရာက္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာပါၿပီလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို '' YES'' လို႕ေျဖခဲ့ဖူးတာပါ။(အေဟးေဟး)

ၿပီးေတာ့ သူေပါင္းခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြေတြကလည္း စာေပအသစ္ေတြေနာက္လိုက္ေ န သူေတြပါ။ ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲမွာ ျမန္မာစာဘာသာရပ္အတြက္ ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ရဲ႕ ေတာလား။ ရွင္အုန္းညိဳ ရဲ႕ ဂါထာေျခာက္ဆယ္ပ်ိဳ႕၊ ရာဇကုမာရ္ရဲ႕ ျမေစတီေက်ာက္စာေတြ သဲသဲမဲမဲ ကူးရင္း ေခတ္အသစ္ ၾကီးရဲ႕ စာေပေတြကို ၆၂ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ တိုးတိုးေ၀ွ႕ေ၀ွ႕ ဖတ္ခဲ့ၾကတာပါ။

ေနာက္မ်ိဳးဆက္အသစ္ကို ထိန္းေက်ာင္းမယ့္ ရဟန္းေတာ္ေတြ အေနနဲ႕ လူငယ္ေတြရဲ႕ အျမင္၊ ခံစားမႈေတြနဲ႕ အတူ တြဲေလွ်ာက္ရမယ္လို႕ ခံယူခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရာ့ခ္သီခ်င္းေတြကိုလည္း လက္လွမ္းမီခဲ့ၾကတာပါပဲ။ဥဂၢါေသနသူေဌးသားရဲ႕ လိုက္ဖ္ရႈိးမွာ ဘုရားရွင္ကိုယ္တိုင္ အားေပးခဲ့သလိုမ်ိဳးေပါ့။ဒီလိုနဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ စုမိခဲ့ပါတယ္။

သူတို႕အဖြဲ႕မွာ ကဗ်ာဆရာရဟန္းတစ္ပါး။ အဲဒီရဟန္းရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကလည္း ေမာင္ခိုင္မာရဲ႕ ဧည့္ခန္းေဆာင္ မ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္းထဲထိ ေရာက္သြားေလေတာ့ ေျမာက္ခ်င္စရာပါ။ ဂ်ဴးရဲ႕ အမွတ္တရ ကို ဗလာစာအုပ္နဲ႕ ကူးေရးဖူးသူမိတ္ေဆြရဟန္းတစ္ပါး။ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတု နဲ႕ ပိုင္စိုးေ၀ၾကီးရဲ႕ သိန္းစြန္ငွက္ရဲ႕အျပန္လမ္း၊ ေနေရာင္ျခည္နဲ႕ေတြ႕ဆံုျခင္းကဗ်ာေတြ အာဂံုေဆာင္ ထားသူ မိတ္ေဆြရဟန္းတစ္ပါး။ ထြက္လာသမွ် မဂၢဇင္းေတြက ကဗ်ာေတြကို အကၡရာ၀လိစဥ္ ၿပီးကူးေလ့ရွိသူ မိတ္ေဆြရဟန္းတစ္ပါး။ ဘာမွ၀င္မေျပာေပမယ့္ ေျပာသမွ်ကို အားရစြာ နားေထာင္တတ္တဲ့ မိတ္ေဆြ သံုးေလးပါး။အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက သူ႕ထက္စီနီယာက်သလို အတန္းလည္း မတူၾကေလေတာ့ အဲဒီစာေပ အသိုင္းအ၀ုိင္းထဲ တိုးႏိုင္ဖို႕ သူ႕၀င္ခြင့္စာေမးပြဲမွာ သစၥာနီရဲ႕ “ေနထိုင္ျခင္းမိတၱဴ” ကဗ်ာ ဟာ အသာစီးရခဲ့ပါတယ္။

၆၂လမ္းေပၚက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ယိုင္ယိုင္ေလးမွာ။ အတုမရွိေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေရွ႕ ၾကာပြင့္ၾကီးရဲ႕ လျပည့္ညေတြမွာ သူတို႕ စကား၀ိုင္းေတြ လွခဲ့ဖူးတယ္။ သရဖူနဲ႕ ဟန္သစ္မဂၢဇင္းေတြကို အပုိင္၀ယ္ၿပီး တာရာမင္းေ၀ ၊မင္းခိုက္စိုးစံတို႕ရဲ႕ ေျခလွမ္းကို ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကဖူးသလို နီကိုရဲရဲ႕ မၾကည္ျပာျဖစ္လိုက္ မသီတာျဖစ္လိုက္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀အခ်စ္အေၾကာင္းကိုလည္း ဘယ္ေလာက္ ထိထြက္လာႏိုင္မလဲ စိတ္၀င္စားခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။

ေလးျဖဴရဲ႕ အလင္းေရာင္နဲ႕ မူရင္းသီခ်င္း Dream on ဘယ္ဟာပိုေကာင္းသလဲကိစၥကိုေတာ့ အတည္ျပဳခ်က္မရခဲ့ၾကဘူး။ကိုယ့္စာမ်က္ႏွာကိုယ္လွန္ၿပီး အနာဂတ္သာသနာဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ပိဋကတ္စာမ်က္ႏွာေတြထဲ တိုး၀င္ရင္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကဖူး သေဘာထားလည္းကြဲလြဲခဲ့ၾကဖူးေလရဲ႕။

ေအာ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တကၠသိုလ္ၾကီးက ပိုၿပီးလွေနခဲ့ပါၿပီ။
တက္သစ္စ ကထိက နည္းျပေတြရဲ႕ အေတြးသစ္နဲ႕ ႏိုင္ငံတကာအျမင္ေတြက ဖန္တီးလိုက္ၾကတာပါ။
သူေက်ာင္းသားဘ၀က တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္နဲ႕ ေမာ္ကြန္းထိန္းရံုးကလြဲရင္ ကြန္ျပဴတာဆိုတာ သရဲတစ္ေကာင္လို ရွားခဲ့ေပမယ့္ ခုေတာ့ အင္တာနက္ခန္းမမွာ မ်ိဳးဆက္သစ္ရဟန္းငယ္ေတြက စုစုရံုးရံုး။

အဲဒီညေနက အခ်က္ေပးဟြန္းသံေၾကာင့္သာ ထြက္လာခဲ့ရတယ္။
နာရီစင္ၾကီးေရွ႕မွာ ရပ္ၿပီး ေငးခ်င္ေနတုန္း။