31 August, 2009

အေမ့ရြာေလးမွာ ပန္းျပန္ျဖစ္မယ့္ ျမစ္


ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္
ေရးလို႕မ၀ေသးတဲ့ ၀ါက်ေတြ
ျပန္ျမိဳခ်ထားရ
အေမ့အိမ္ျပန္မယ္ေလ။

ရထားလက္မွတ္အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ
ေလယာဥ္ထြက္ခြာခိ်န္လည္းသိၿပီ
ေနာက္တစ္ပတ္ေနထြက္ခ်ိန္
အေမ့အိမ္တံခါး၀မွာ
အလြမ္းဆြမ္းရပ္တဲ့ သားရဟန္း
အေမ့ရင္ထဲက ေက်းလက္ပန္းေတြ
ပြင့္ၾကေစ ေမႊးၾကေစေပါ့။

ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့
ဆြမ္းလည္းက်က္ၿပီ
ေမတၱာအနံ႕သင္သင္း အျပံဳးဟင္းေတြက
အသင့္ခူးခပ္ၿပီးသားျဖစ္လိမ့္မယ္။

ဓမၼဂဂၤါစီးေၾကာင္းမွာ
အေမက ေလွေလးေတာင္ မခတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေပါ့
ခြဲစိတ္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေ၀ေ၀ေတြၾကား
သားရဟန္းအသံေတြသာ
ဂီတျဖစ္ေစေတာ့။

ကမၻာပတ္လည္ ရက္ရွစ္ဆယ္ထဲ
သားရယ္ အေမရယ္လို႕မ်ား
စကားေတြၾကား
တံတားမရွိခဲ့ေလဘူး။

တစ္နယ္လံုးသံုးတဲ့ ဖုန္းေလးဆီ
အေမ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။


ကြန္ယက္ေတြအျပင္ဘက္နားက
လသာခ်ိန္ေတြမွာ
ေခတ္ေဟာင္းေတးက
ရြာေလးကို ေပြ႕ဖက္
အေမအိပ္စက္ေပ်ာ္ပါေစေပါ့
သဘာ၀ကလည္းလွပါတယ္ အေမရယ္။

ဒကာမၾကီးလို႕ ေခၚရမယ့္သူေတြအမ်ားသားမို႕
အေမလို႕ ေခၚခြင့္မရုပ္သိမ္းလိုက္ပါနဲ႕
ရွင္ျပဳတုန္းက တစ္ခါေပ်ာ္ခဲ့ၿပီးၿပီေလ။
ေၾသာ္..
ကိုရင္ေလးလို႕ ေခၚရင္
ဒကာမၾကီးလို႕ထူးမွာေပါ့ေန႕ရက္မ်ား။


ဂုဏ္ယူစရာရွိရင္လည္း ငိုလိုက္
ငိုစရာရွိလည္း ငိုလိုက္
အေမ့ေရးတဲ့ ဘ၀သံသရာျမစ္ျပင္က်ယ္ထဲ
ဓမၼဂဂၤါျမစ္က်ဥ္းေလးသာ
စီးလာရမယ္ေပါ့။

သားေဟာတဲ့တရားနာၿပီး
အေမကြ်တ္မယ္မထင္ဘူး
သားရဟန္းအသံမွာ ကပ္ေနတဲ့
အေမ့သံေယာဇဥ္ထူထူၾကီး
ွဆြဲခြာပစ္ႏိုင္ပါမွကိုး။

စီးလာမယ္
စီး၀င္လာခဲ့မယ္ေပါ့ အေမရယ္
ေနာက္တစ္ပတ္ေနထြက္ခ်ိန္
ေရႊက်ီးသာတဲ့ေန႕
ဓမၼဂဂၤါဟာ
အေမ့အိမ္ထဲ ခပ္ကဲကဲစီးလာမယ့္
မ်က္ရည္ေသာင္ျဖိဳျမစ္တစ္စင္းသာျဖစ္ေပလိမ့္။

(အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။တစ္လတာေလာက္ ဓမၼဂဂၤါေရးစီးက ရပ္ေနပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ကူးေပၚရာ ၀ါက်ေတြကို ဆြဲဆန္႕ခြင့္ရခဲ့တဲ့ တစ္လတာ ကာလတိုေလးက လြမ္းစရာပါ။ ေရးစရာေတာ့ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ ေရးလက္စ “ သီတဂူလမ္း” ကိုလည္း ၿပီးေအာင္ ေလွ်ာက္ရဦးမယ္။ အေမ့အိမ္က ျပန္လာတဲ့အခါ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။)

မုဒိတာျဖင့္
ဓမၼဂဂၤါ


2 comments:

ေမျငိမ္း said...

ဦးဇင္း.. အိမ္အျပန္လမ္း ၀မ္းေျမာက္ပီတိ ျငိပါေစ..ဘုရားး

Ashin Acara. said...

ေမာ္ဒန္ဆိုတဲ့ေကာင္ကို နမ္းလက္စနဲ႔ ငါ ဆက္နမ္းေတာ့
ပန္တ်ာၾကည္လင္ရဲ့ ျမစိမ္းရွင္က ငါ့ႏွာေခါင္းထဲ အရွင္လတ္လတ္ႀကီး . . .
ၿပီးေတာ့
ရွင္သာရိပုတၱရာ လား၊ ဘာလား ၾကည္ညိဳမိမယ္လုပ္တုန္း။
ျဗဳန္းဆို ငါ့ကိုယ္ငါ လက္တို႔ေမးလိုက္တယ္
“အယ္ . . . ေမာ္ဒန္ဆိုတဲ့ေကာင္က
သူ႔ရြာသူ ျပန္ၿပီး ေသမွာတဲ့လား”။

P. S
ဂါမၼေဒါသကို
မ်က္ကြယ္ျပဳ၍
ခ်စ္ေသာလက္မ်ားျဖင့္
Comment ေရးပါသည္။