06 April, 2011

ရဟန္းႏွင့္ ေသနတ္ႏွင္းဆီ

(၁)

နံနက္ ၁၁.၀၀ နာရီ တိဗက္တကၠသိုလ္အဂၤလိပ္စာဌာန စာသင္ခန္း
စာသင္ခန္းထဲသို႕ လွမ္း၀င္လိုက္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာဆရာမ ပါေမာကၡ မစၥဘနာဂ်ီက ခရီးဦးၾကိဳျပဳကာ သူ႕အတြက္ ထိုင္ခံုတစ္ခု စီစဥ္ေပးသည္..။ စာသင္ခန္းေရွ႕နံရံေပၚတြင္ စာေရးရန္ အနက္ေရာင္သင္ပုန္းၾကီးတစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္မ်ား၊ ေျမပံုမ်ားခ်ိတ္ဆြဲျပရန္ အ၀ါေရာင္ သင္ပုန္းၾကီးတစ္ခ်ပ္ရွိသည္။ အ၀ါေရာင္သင္ပံုၾကီးေပၚတြင္ ေခ်ာေမာသြယ္လ်ေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး၏ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ကို ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္..။ ရုပ္ပံုေအာက္က စာတမ္းကို သူဖတ္လိုက္သည္.။ ဆီဗီလီယာ ပလပ္သ္ (Sylvia Plath (October 27, 1932 – February 11, 1963)) အေမရိႏိုင္ငံကန္ဖြားကဗ်ာဆရာမ..။ စာသင္ခန္းထဲတြင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ၃၀ ခန္႕ရွိေနသည္။ တိဘက္လားမားဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ား၊ သီလရွင္မ်ားက ထက္၀က္ခန္႕ရွိေနသည္..။ သူက တစ္ခန္းလံုးကို ျပံဳးျပလိုက္သည္။ မစၥဘနာဂ်ီက သူ႕အတြက္ ၾကာရည္တစ္ခြက္ ကမ္းေပးသည္။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ဤစာခန္းသည္ သူႏွင့္ မဆိုင္ပါ..။ ပညာေရးတကၠသိုလ္ေနာက္ဆံုးႏွစ္ သင္တန္းသားသင္တန္းသူမ်ား လက္ေတြ႕ကြင္းဆင္းပို႔ခ်ေနေသာ စာသင္ခန္းသာ ျဖစ္သည္..။( BEd ဘြဲ႕ကို ေရႊျပည္ၾကီးတြင္ ဘီအီးဒီ ဟု အသံထြက္ေသာ္လည္း အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ ဘီအက္ဒ္ဟုသာ သိၾကသည္..။) အဂၤလိပ္စာဆရာမက ဘီအက္ဒ္သင္တန္းသား သင္တန္းသူမ်ား အဂၤလိပ္စာ သင္ၾကားသည္ကို အကဲျဖတ္ မွတ္ခ်က္ေပးရသည္။ စာသင္ခန္းေနာက္ဆံုးခံုမွာလည္း သင္တန္းၾကီးၾကပ္သူဆရာတစ္ဦးရွိေနသည္။ စာသင္ၾကားပံုအမူအရာမ်ားႏွင့္ ေလယူေလသိမ္းအေနအထားမ်ားကို ေ၀ဘန္တည့္မတ္ေပးသည္..။ ေကာင္းေလစြ..။

ဘဂၤါလီအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္သူ မစၥဘနာဂ်ီက သူမ၏ စာသင္ခန္းသို႕ အၿမဲတမ္းဖိတ္ေခၚေလ့ရွိေသာ္လည္း သူက က်န္းမာေရးအေၾကာင္းျပျဖင့္ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့..။ ခုေတာ့ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ..။ သူစာခန္းထဲေရာက္ခ်ိန္တြင္ စာသင္ရန္အလွည့္က်ေနသည့္ ေက်ာင္းသူတစ္ဦးက ကဗ်ာဆရာမ ဆီလ္ဗီယာ ပလပ္သ္၏ ဘ၀ႏွင့္ ကဗ်ာကို ဟန္ပါပါသင္ေနသည္..။ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူႏွင့္ မိဂဒါ၀ုန္လမ္းမေပၚတြင္ ေတြ႕ေနက် မ်က္မွန္ထူထူ၀ိုင္း၀ိုင္းၾကီး တပ္ဆင္ေလ့ရွိသည့္ ေသးသြယ္ေသာေက်ာင္းသူေလးျဖစ္ေနသည္..။ ဖရက္ရွာေက်ာင္းသူေလးဟု ထင္မွတ္ထားေသာ သူမက ခပ္တည္တည္ပင္ ဆီလ္ဗီယာ ပလပ္ လုပ္ေနေတာ့ အ့ံၾသသြားသည္..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာဆရာမေလး၏ ေၾကကြဲဖြယ္လန္ဒန္ေန႕ရက္မ်ားဆီသို႕ စာသင္ခန္းတစ္ခုလံုးကို သူမ ဆြဲေခၚသြားခဲ့သည္..။

သင္ၾကားခ်ိန္မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္သြားေသာအခါ ဆရာမက '' We should give the time to another student'' ဟု သတိေပးသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ မလိုအပ္ဘဲ စာသင္ခန္းေရွ႕မွာ ၀ါရင့္ဆရာမၾကီးတစ္ေယာက္ပမာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စာရွင္းျပျခင္းက သူမ၏ အသံကို ဆြဲေဆာင္မႈအားနည္းေစသည္ ဟု သူက ထင္ျမင္ေနခိုက္ ေနာက္တန္းမွာ ထိုင္ေနသည့္ ဆရာကလည္း သူ႕အေတြးႏွင့္ ထပ္တူ မွတ္ခ်က္ေပးသည္ကို ၾကားရ၏။

သူက နာရီကို ၾကည့္ကာ ထိုင္ရာမွ ထဖို႕ရန္ ျပင္လိုက္သည္..။ မစၥဘနာဂ်ီက '' ဘေႏၱၾကီး ေနာက္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကိုလည္း အားေပးလိုက္ပါဦး စိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းပါတယ္..'' တဲ့..။ ဒိုရ္ဂ်ီ ဆိုေသာ တိဘက္ေက်ာင္းသားေလး ၀င္လာသည္..။ ထိုေက်ာင္းသားက အိႏၵိယလြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဂ်၀ါဟလာေနရူး၏ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ၾကီးတစ္ခုႏွင့္ အေရးၾကီး ခုႏွစ္သကၠရာဇ္မ်ားေရးထားသည့္ စကၠဴျဖဴတစ္ခ်ပ္ကို အ၀ါေရာင္သင္ပုန္းၾကီးေပၚတြင္ ပင္အပ္မ်ားျဖင့္ သြက္လက္ျမန္ဆန္စြာ ခ်ိတ္ကပ္လိုက္သည္။

ထို႕ေနာက္ ပါေမာကၡဆရာၾကီးတစ္ဦး၏ ဟန္ပန္မ်ိဳးျဖင့္ စာသင္ခန္းဘက္ကို မ်က္ႏွာမူကာ '' အိႏၵိယႏိုင္ငံပထမဆံုး၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို သိပါသလား '' ဟု ေမးေလသည္..။ အစပိုင္းတြင္ ေမးခြန္းမ်ားေမးလိုက္ ေျဖလိုက္ျဖင့္ အဆင္ေျပေသာ္လည္း မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ႏွင့္ သင္ခန္းစာပမာဏမမွ်တသည့္အတြက္ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္မ်ားအစဥ္အတိုင္းမက်ေတာ့.။ အိႏၵိယ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးမွ ေနရူးၾကီးေထာင္ထဲသို႕ ျပန္ေရာက္သြားသည္..။ သင္ပုန္းၾကီးေပၚတြင္ တေဒါက္ေဒါက္ေရးရင္း ေမးခြန္းမ်ားကို တရစပ္ေမးေတာ့ အေျဖႏွင့္ ညွိမရေတာ့..။ မည္သို႕ဆိုေစ သင္ၾကားခ်ိန္မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ကို ခပ္ရဲရဲပင္ ေက်ာ္ျဖတ္သြားသည္.့ ေက်ာင္းသားကို သူ သေဘာက်သည္။ ၾကိးၾကပ္သူဆရာက '' စာသင္ေနစဥ္ ေမးခြန္းေမးသည့္အခါ သင္ပုန္းၾကီးကို မၾကည့္ဘဲ သင္တန္းဘက္သို႕ မ်က္ႏွာေပးၿပီး ေမးပါ '' ဟု သင္ေပးသည္။

ေအာ္....ရုပ္ပံုကားခ်ပ္၊ မ်က္ႏွာအမူအရာ၊ လက္ဟန္ပန္အေနအထား၊ စကားလံုးအထားအသို စေသာ သင္ေထာက္ကူအရာ၀တၳဳမ်ား.....။

(၂)

နံနက္ ၁၁း၄၅ နာရီ ပါဠိစာေပဌာနစာသင္ခန္း
သူ႕ ပါဠိစာသင္ခန္းေလးထဲ ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႕တပည့္မ်ားက '' ဂုရုဂ်ီ ပရ္ဏာမ္ '' ဟု မဇၥ်ိမထံုးစံ ဂါရ၀စကားျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္သည္။ သူက သင္ပုန္းၾကီးေပၚတြင္ ေသနတ္တစ္လက္ႏွင့္ ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ပံုကို တြန္႕တြန္႕ေကြးေကြး ေရးျခစ္လိုက္သည္.။ အနည္းငယ္ေတာ့ တူဟန္ရွိသည္။ လွတာေတာ့ လံုး၀မလွ.. သူက မင္းေ၀ေအာင္မွ မဟုတ္တာ ကိစၥမရွိ။
သူေရးဆြဲထားသည့္ပံုကို မေသခ်ာမွာ စိုး၍ Gun ( for) Rose ဟု ဆက္ေရးလိုက္သည္..။ နီေပါလ္ေက်ာင္းသားက '' Guru Ji, It should be Gun & Rose .'' သူက ေနပါဦးကြာ သေဘာျဖင့္ လက္ျပကာ သင္ခန္းစာဆီ သြားၾကစို႕ လုပ္လိုက္သည္..။

တကၠသိုလ္ဥပစာတန္းမ်ားတြင္ သူသင္ေနရသည္က ပိဋကတ္စာေပေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ဇာတကႏွင့္ ဓမၼပဒ၀တၳဳမ်ား၊ ဗုဒၶ၀ံသအ႒ကထာထုတ္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားက ဗုဒၶအရွင္ႏွင့္ ဗုဒၶေခတ္အိႏၵိယကို ထင္ဟတ္ေစႏိုင္သည့္အတြက္ ေက်ာင္းသားမ်ား စိတ္၀င္စားၾကသည္။ ပါဠိသဒၵါႏွင့္ တြဲဖက္ၿပီး ပါဠိဖတ္စာအျဖစ္ သင္ၾကားေပးျခင္းျဖစ္သည္.။ ပါဠိေတာ္မူရင္းအတိုင္းသင္ၾကားရျခင္းျဖစ္၍ တစ္ခါတရံ ရွင္းျပရသည္မွာ လက္ေပါက္ကပ္လွသည္..။ ၀ိဇၨာတန္းမ်ားတြင္ေတာ့ ေထရ၀ါဒဗုဒၶအဘိဓမၼာကို သင္ေပးရသည္..။

ၿပီးခဲ့သည့္လက ေရႊျပည္ၾကီးမွာ လူတိုင္းနီးပါးသိေနၾကသည့္ ဘုရားအေလာင္းယုန္မင္းဇာတ္ကို ပိဋကတ္မူရင္းအတိုင္း တစ္လံုးခ်င္း ဘာသာျပန္ၿပီး သူသင္ျပသည္..။ ဘုရားအေလာင္းယုန္မင္း၏ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္သည့္ ဖ်ံ၊ ေမ်ာက္ ႏွင့္ ေျမေခြးတို႕အေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ့ ဖ်ံကို တပည့္မ်ားက မသိၾက..။ဖ်ံက ပါဠိလို ဥဒၵ၊ အဂၤလိပ္လို Otter ..။

ထိုေန႕က အိႏၵိယေျမာက္ပိုင္းသားသံုးေယာက္၊ ရုရွားႏိုင္ငံသား မြန္ဂိုတစ္ေယာက္ႏွင့္ အိႏၵိယ ကနာတာကားျပည္နယ္သူတစ္ေယာက္ပါ၀င္သည့္ သူ႕ပါဠိစာသင္ခန္းေလးသည္ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့သည္..။ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ႏွင့္ ေ၀းလွသည့္ အညာသားတစ္ဦးမွ်ျဖစ္ေသာ သူက ဖ်ံဆိုေသာ သတၱ၀ါဆိုသည္မွာ ေရထဲတြင္ က်က္စားေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ေရကူးကြ်မ္းက်င္ေၾကာင္း စသည္ ခပ္တည္တည္ ရွင္းျပသည္..။ သူတပည့္ေက်ာ္မ်ားက နားမလည္ဟန္ ေခါင္းခါျပ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ျပၾကသည္..။ သို႕ႏွင့္ သူက ပန္းခ်ီေက်ာ္ၾကီးတစ္ေယာက္ဂိုက္အျပည့္ျဖင့္ ဖ်ံတစ္ေကာင္၏ ပံုကို သင္ပုန္းၾကီးေပၚတြင္ ျခစ္ျခဳတ္ေရးဆြဲျပလိုက္သည္..။ '' Oh Guru Ji, that is a mouse.'' ေသေရာ..။

ေနာက္ေန႕မွာေတာ့ သူ႕ နုတ္ဘုတ္ခ္ေသးေသးေလးတြင္ အင္တာနက္မွ ဖ်ံပံုမ်ား ရႏိုင္သမွ် ဆြဲခ်ကာ ျပလိုက္ပါမွ လင္းသြားၾကသည္..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ လြယ္အိတ္ထဲတြင္ ႏုတ္ဘုတ္ခ္ေသးေသးေလးႏွင့္ အင္တာနက္မိုဒမ္တစ္ေခ်ာင္းအၿမဲေဆာင္ျဖစ္ေတာ့သည္..။ တကယ္လည္း အလုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္..။ ရွင္းၾကေစ လင္းၾကေစသတည္း..။

ယေန႕ သင္ရမည့္ သင္ခန္းစာက မင္းက်င့္တရားမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ရာေဇာ၀ါဒဇာတ္ျဖစ္သည္..။ ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းက ဗုဒၶဘုရားအေလာင္းသည္ ကာသိတိုင္းႏိုင္ငံ၊ဗာရာဏသီျမိဳ႕ေတာ္၏ ဘုရင္ျဗဟၼဒတ္ျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကို တရားႏွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္သျဖင့္ ဥပေဒစိုးမိုးကာ ႏိုင္ငံအ၀ွမ္းေအးခ်မ္းသာယာသည္။ ေနာက္ဆံုး အမႈအခင္းပဋိပကၡမ်ား မရွိေတာ့၍ တရားရံုးမ်ားကိုပင္ ပိတ္သိမ္းရေတာ့သည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္က တိုင္းျပည္၏ သေဘာထားအမွန္ကို ကိုယ္တိုင္သိလို၍ စံုစမ္းရန္ ျမင္းရထားျဖင့္ ထြက္လာခဲ့သည္။ ျပည္သူျပည္သားအားလံုး၏ ဘုရင္းမင္းျမတ္သက္ေတာ္ရွည္ေၾကာင္း ဆုေတာင္းသံမ်ားကိုသာ ၾကားရသည္။ သို႕ႏွင့္ ျမိဳ႕ေတာ္အျပင္ပသို႕ ခရီးဆက္ခဲ့ရာ ဂဂၤျမစ္ကမ္းတစ္ေနရာတြင္ ေကာသလတိုင္းႏိုင္ငံ သာ၀တၳိျမိဳ႕ေတာ္ဘုရင္ မလႅိကာႏွင့္ ေတြ႕ရသည္။ မလႅိကာသည္လည္း ဘုရားေလာင္းနည္းတူ က်င့္သံုးသျဖင့္ ျမိဳ႕ရြာၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာေလသည္။

ယခု ျပည္သူ႕အသံကို ၾကားလိုေသာ ဘုရင္းမင္းျမတ္ႏွစ္ပါး ထိပ္တိုက္ဆံုၾကျပီ.။ ျမစ္ကမ္းေဘးလမ္းက က်ဥ္းလွသည္။ ျမင္းရထားတစ္စီးသာ သြားႏိုင္ေလမည္..။ မလႅိကာဘုရင္၏ ျမင္းရထားထိန္းက ျဗဟၼဒတ္ဘုရင္၏ ရထားထိန္းကို လမ္းဖယ္ေပးရန္ ေျပာသည္။ ျဗဟၼဒတ္ဘုရင္၏ ရထားထိန္းကလည္း ဧကရာဇ္တစ္ပါး၏ ျမင္းရထားျဖစ္၍ လမ္းဖယ္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုသည္..။ သို႕ႏွင့္ ေမးခြန္းမ်ားေမးၾကရင္း ဧကရာဇ္ဘုရင္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည္ကို သိသြားေသာအခါ ဘုရင္ႏွစ္ပါး၏ အသက္အရြယ္က အစ တိုင္းျပည္အေျခအေနအဆံုး အားလံုး တေျပးညီျဖစ္ေနသည္ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ႕ရသည္..။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဧကရာဇ္မင္းႏွစ္ပါး၏ ႏိုင္ငံေရးေပၚလစီကို ကိုယ္စီ တင္ျပၾကသည္..။

မလႅိကာအစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရးေပၚလစီ..
ဒဠွံ ဒဠွႆ ခိပတိ၊
မလႅိေကာ မုဒုနာ မုဒံု။
သာဓုံ ပိ သာဓုနာ ေဇတိ၊
အသာဓုံ ပိ အသာဓုနာ။

အၾကမ္းဖက္အမုန္းသမားအတြက္ ေခ်မႈန္းေရးလမ္းစဥ္
ေစ့စပ္ေရးသမားအေပၚ စားပြဲ၀ိုင္းဖိတ္ေခၚေပၚလစီ
လက္ကမ္းသူကိုေတာ့ အလံျဖဴၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ပဋိပကၡရန္လိုမႈအတြက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေရး....

ျဗဟၼဒတ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရးေပၚလစီ
အေကၠာေဓန ဇိေန ေကာဓံ၊
အသာဓံု သာဓုနာ ဇိေန။
ဇိေန ကဒရိယံ ဒါေနန၊
သေစၥနာလိက၀ါဒီနံ။

အမုန္းရန္ၿငိဳးကို အျပံဳးနဲ႕ သင္ပုန္းေခ်..
အဆိုးျမင္မူ၀ါဒမ်ားဆီ အေကာင္းျမင္ခ်ဥ္းကပ္မႈ
ပိတ္ဆို႕မႈအတြက္ တံခါးဖြင့္...
မိုးလံုးျပည့္မ်ားအတြက္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ။

ဂါထာႏွစ္ပုဒ္ကို ႏွစ္ပုဒ္ကို သူ ရွင္းျပလိုက္ေတာ့ တပည့္လားမားရဟန္းျဖစ္သူ ေလာ့ဘ္ဆန္ေနဂီက ''ယာပုိ ဒု ယာပိုဒု '' (သိပ္ေကာင္းတာပဲ ဂုရု ဂ်ီး ) ဟု ေကာင္းခ်ီးေပးသည္။ သူက မလႅိကာဘုရင္၏ ႏိုင္ငံေရးမူ၀ါဒကို Gun to Gun Policy ဟု ခ်ခင္းျပလိုက္ၿပီး ဗုဒၶဘုရားအေလာင္းေတာ္ျဗဟၼဒတ္ဘုရင္၏ က်င့္သံုးမႈကိုေတာ့ Gun for Rose Approach ဟု အမည္တပ္ေပးလိုက္သည္။ အဟမ္း..။ ေရာ့ခ္ဂီတအျပင္းစားမ်ားကို သီဆိုတီးခတ္ေလသည့္ Gun & Rose ႏွင့္ လံုး၀မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း...။

နီေပါလ္ေက်ာင္းသား ေတာ့ပ္ေဂးကေတာ့ ဘယ္ရထားထိန္းက လမ္းဖယ္ေပးသလဲ ဆိုတာကို စိတ္၀င္စားေနသည္..။
ဇာတကထဲမွာေတာ့ မလႅိကာဘုရင္က ရထားေပၚမွ ဆင္းလာၿပီး ျဗဟၼဒတ္ဘုရင္ကို ဦးညြႊတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပကာ သူက ဇာတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္လိုက္သည္..။ မလႅိကာအစိုးရ၏ ေပၚလစီက ႏိုင္ငံေရး(Politics)ဆန္လြန္းၿပီး ျဗဟၼဒတ္ဘုရင္၏ ခ်ဥ္းကပ္မႈက ဘာသာေရး( Religious)ဘက္ ႏႊယ္လြန္းသည္ဟု သူက ထင္ေနသည့္အတြက္ ''ဒီေပၚလစီႏွစ္ခု ခ်ိန္ခြင္ထဲ ထည့္ၾကည့္ၾကေပါ့ကြာ '' ဟု ေျပာကာ သူ စာသင္ခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္..။

စာသင္ေဆာင္လုပ္သား လက္ခ်မန္းကေတာ့ သူေရးဆြဲထားခဲ့ေသာ ေသနတ္ႏွင့္ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ကို သင္ပုန္းေပၚမွ ဖ်က္ရင္း'' ပါဠိဂုရုၾကီးေတာ့ ဘာေတြ သင္ခဲ့ပါလိမ့္ '' ဟု ေတြးေကာင္းေတြးေနပါလိမ့္မည္..။

ဓမၼဂဂၤါ
(၆-၄-၂၀၁၁)

No comments: