29 January, 2010

အရိယာတို႕၏ ဥဒါန္းကဗ်ာ


(၁)

စိတ္ေတြ ေညာင္းညာသြားတဲ့အခါ ကဗ်ာကို ဖတ္တယ္။ စိတ္ေတြ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ကဗ်ာကို ရြတ္လိုက္တယ္။ ေလာကုတၱရာပါရမီနုယ္ထဲက ရဟန္းတစ္ပါးအတြက္ေတာ့ ကဗ်ာဟာ အေရးၾကီးတဲ့ ဘာသာ စကားျဖစ္ပါရဲ႕။

ဘုရားရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ေတြဟာ ေလာကီကို လြန္ေျမာက္သြားတာနဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ရြတ္ ေလ့ရွိၾကတယ္။ ဗုဒၶသာ၀ကအရွင္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြေပၚမွာ သႏၱိသုခအရိပ္ထိုးက်ၿပီး ဓမၼသိဂၤါရရသေတြ ျမဴးၾကြသြားတဲ့အခါ ေထရဂါထာ၊ ေထရီဂါထာဆိုတဲ့ ကဗ်ာျမတ္ေတြ ထြန္းေတာက္ခဲ့ပါတယ္။ဗုဒၶအရွင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္း မဟာေဗာဓိပင္ျမတ္ေအာက္မွာ သဗၺညဳတၪာဏ္အလင္းပြင့္သြားတဲ့အခိုက္ ကဗ်ာေဗဒနဲ႕ ဒီလိုက်ဴးရင့္ခဲ့ေလသေပါ့။

“အေနကဇာတိ သံသာရံ၊ သႏၶာဝိႆံ အနိဗၺိသံ။
ဂဟကာရံ ဂေဝသေႏၲာ၊ ဒုကၡာ ဇာတိ ပုနပၸဳနံ။
ဂဟကာရက ဒိေ႒ာသိ၊ ပုန ေဂဟံ နကာဟသိ။
သဗၺာ ေတ ဖာသုကာ ဘဂၢါ၊ ဂဟကုဋံ ၀ိသခၤတံ။
ဝိသခၤါရဂတံ စိတၱံ၊ တဏွာနံ ခယ မဇၩဂါ။”

“ျဖစ္ျခင္းမ်ားစြာ သံသရာထဲ၊
မသိဘဲ ေျပးလႊားခဲ့ရ။
အိမ္ေဆာက္သူလက္သမားကို ေဖြရွာရင္း၊
ျဖစ္ျခင္းေတြသာ ဖန္တစ္ရာ ဆင္းရဲခ့ဲ ။

ေဟ့ လက္သမား သင့္ ငါျမင္ၿပီ ၊
သင္ အိမ္သစ္မေဆာက္ရေတာ့
သင့္အိမ္နံရိုးေတြ ငါခ်ိဳးဖ်က္ခဲ့ၿပီ ၊
သင့္အိမ္အထြဋ္ကို ငါပယ္ခြ်တ္ခဲ့ၿပီ။

ျပဳလုပ္ျခင္းကင္းရာဆိုက္ကပ္ခဲ့ ငါ့စိတ္၊
တပ္မက္မႈဆိတ္သုဥ္းရာ ငါ ေရာက္ခဲ့ၿပီ။”


ဗုဒၶအရွင္ကေတာ့ နက္ရႈိင္းသိပ္သည္းတဲ အရိယာေ၀ါဟာရေတြနဲ႕ ရိုးရိုးေလးက်ဴးရင့္ခဲ့တာပါ။ ပုထုဇဥ္မ်က္လံုးနဲ႕ ရုတ္တရက္မျမင္ႏိုင္တဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြကိုေတာ့ အရိယာသာ၀ကေတြျပဳစုထိမ္းသိမ္းခဲ့တဲ့ ပိဋကတ္ေဒတာ(Data) ေတြကို စုၿပီး သုေတသနလုပ္ကာ အေျဖထုတ္ၾကရျပန္ပါတယ္။

အိမ္ဆိုတာက ခႏၶာအိမ္
လက္သမားဆိုတာက လိုခ်င္တပ္မက္မႈတဏွာ
ျဖစ္ျခင္းဆိုတာ ပဋိသေႏၶေနရျခင္းဇာတိ၊ဘ၀
ျမင္ၿပီ ဆိုတာ သဗၺညဳတၪာဏ္ေတာ္နဲ႕ျမင္ျခင္း
အိမ္နံရိုး(အျခင္ရနယ္)ဆိုတာ ကိေလသာတရားမ်ား
အိမ္အထြတ္ဆိုတာက မသိမႈအ၀ိဇၨာ
ျပဳလုပ္ျခင္းကင္းရာ(အမႈကိစၥမွန္သမွ်မရွိရာ)ဆိုတာ နိဗၺာန္
တပ္မက္မႈတဏွာဆိတ္သုဥ္းရာဆိုတာက အရဟတၱဖိုလ္ တဲ့။

ဒီလိုေလးလင္းပါမွ ရွင္းေတာ့သကိုး။ေအာ္ ခ်က္ခ်င္းမွ သေဘာမေပါက္ေတာ့လည္း ရာစုသစ္ၾကီးထဲအထိ ဘေလာ့သရဲ ျဖစ္ေနရေသးတာပ။ ခ်က္ကနဲနားလည္သြားရင္ ဒက္ကနဲေပါက္သြားမွာပ။ ေအာ္ ကဗ်ာဓါတ္ေလး က လိုအပ္ပါေပရဲ႕။ေနာက္ပြင့္တဲ့ ဘုရားကလည္း မဟာကဗ်ာေတြနဲ႕ေဟာမွျဖင့္ ခုကတည္းက ပါရမီ ေျမာက္ေနေအာင္ ကဗ်ာလမ္းေလးေတာ့ ေဖာက္မွ ျဖစ္မေလ။

(၂)

ဗုဒၶအရွင္ဟာ ေ၀ေနယ်အမ်ိဳးမ်ိဳးရဲ႕ နားကေန ႏွလံုးသားဆီ စီးဆင္းႏိုင္မယ့္ ကဗ်ာေတြ ရြတ္ဆိုသီဖြဲ႕ကာ ေဒသနာၪာဏ္ကြန္႕ျမဴးခဲ့တယ္။ ဒီေန႕ ဓမၼပဒကို ကမၻာ႕နားေတြ ၾကားၾကၿပီ။ ဗုဒၶအရွင္ရြတ္ဆိုက်ဴးရင့္ခဲ့သမွ် ဥဒါန္းကဗ်ာေတြဟာ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ ထူးျခားျမင့္ျမတ္တဲ့ ဘာသာစကားအရည္အေသြး(Language Skill) မွတ္ေက်ာက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶအရွင္ကို ကိုးကြယ္ရာအျဖစ္အသိအမွတ္မျပဳလိုတဲ့ ဘာသာျခားေတြက ေတာင္ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ ဓမၼပဒကို သူတို႕ရဲ႕ ဘုရားေက်ာင္းနံရံေတြမွာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးေရးထိုးၾကေလရဲ႕။ ကိုယ္ေတာ္ရွင္ရဲ႕ ဥဒါန္းကဗ်ာေတြက ႏွလံုးသားညြတ္ႏူးစရာေတြျဖစ္ခဲ့ေလသကိုး။

2 comments:

အျဖဴေရာင္ေမတၱာ said...

ဘုန္းဘုန္း မဂၤလာပါ ဘုရား…

အေနကဇာတိ.. အစျဖာတဲ့ အဲဒီ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဥဒါန္းေတာ္ကို တအားၾကည္ညိဳ မိတာဘုရား.. ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးပါပဲ ဘုန္းဘုန္း.. ဆရာေတာ့္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ အဲဒီ ဥဒါန္းေတာ္ကုိ မၾကာမၾကာ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္တယ္ ဘုရား.. ျမန္မာလို အဓိပၸါယ္ပါ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေတာ့.. အဲဒီ ဥဒါန္းေတာ္ကို ၾကားနာမိတိုင္း ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳၿပီးရင္း ၾကည္ညိဳရင္းပါပဲ ဘုရား…

ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကလည္း ႏိႈင္းမရေအာင္ ႀကီးမားပါေပစြ။ သံဃာ့ဂုေဏာ အနေႏၱာ ပါဘုရား…။

ဒါကေတာ့ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ ေရးစပ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပါ ဘုန္းဘုန္း…။
-----***-----
အိမ္ေဆာက္သမား သင္ေယာက္်ားကို
ဘဝမ်ားစြာ သံသရာတြင္
ငါသည္ လွည့္ပတ္ ရွာေဖြခဲ့။

မေတြ႔ရဘဲ ဇာတိထဲတြင္
ဆင္းရဲခဲ့ရ အႀကိမ္ႀကိမ္။

အိမ္ေဆာက္သမား အို ေယာက္်ား
ခုကား သင့္ကို ငါ ေတြ႔ၿပီ။

ေနာင္ခါတဖန္ အိမ္ေဆာက္ရန္ကို
မႀကံစည္ႏွင့္ မရေတာ့။

ေခါင္ေလ်ာက္ ရက္မ ဟူသမွ်ကို
ၿဖိဳခ် ဖ်က္ခ်ိဳး ပစ္လိုက္ၿပီ။

ငါ၏ စိတ္လွ်င္
ျပဳျပင္ ကင္းရာ ေရာက္ခဲ့ပါ၍
တဏွာ ကုန္ခမ္းၿပီတကား။
-----***-----
ဘုန္းဘုန္းကို ကပ္ႂကြားရဦးမယ္.. ဆရာမင္းသု၀ဏ္က တပည့္ေတာ္တို႔ ကြမ္းျခံကုန္းသား ဘုရား.. :)

ရိုေသစြာျဖင့္

ေမျငိမ္း said...

ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ Post ေရာ .. အျဖဴေရာင္ ေမတၱာရဲ႕ comment ကိုပါ ဖတ္ရတာ စိတ္ၾကည္လိုက္တာ ...