လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္က ဒီေန႕(၁၁-၀၁-၂၀၀၆)

မွတ္မွတ္ရရ သူဒီတစ္ေခါက္ျပန္လာေတာ့ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ဒိုင္ယာရီအေဟာင္းေလးတစ္အုပ္ပါလာသည္.။ ၂၀၀၇ ႏွင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ဒိုင္ယာရီမေရးျဖစ္ေတာ့။ အိႏၵိယႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ခ်န္ဒရာပူရ္ၿမိဳ႕မွ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕အျပန္ ေရးလက္စ ၂၀၀၇ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ပါသည့္လက္ဆြဲအိပ္ကို အလစ္အငိုက္အလွဴခံသြားကတည္းက မေရးျဖစ္ ေတာ့ျခင္းပင္။ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ႏွင့္အတူ မဟတၱမဂႏၶီၾကီး၏ သစၥာဂဟ( Satyagraha)လမ္းစဥ္ႏွင့္ Aung San of Burma စာအုပ္မ်ားလည္း ပါသြားသည္။ ဆြဲခ်ယူငင္သြားသည့္ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းလွ။ စာအုပ္မွလြဲ၍ ငနဲသားခမ်ာမွာ တြက္ေျခကိုက္ဖြယ္မျမင္။

နံနက္ခင္းပိဋကတ္ဆိုင္ရာအဂၤလိပ္စာသင္တန္းေလးၿပီးသည္ႏွင့္ သူ႕အိပ္ရာေဘးတြင္ အသင့္ေတြ႕ရသည့္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ဒိုင္ယာရီအေဟာင္းေလးကို လွန္ေလွာမိသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္က ဒီေန႕မွာ သူဘာေတြမ်ား လုပ္ေနခဲ့ပါလိမ့္။


၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၁ ရက္
(၁၃၆၇ ခုႏွစ္ျပာသုိလဆန္း ၁၃ ရက္) ဗုဒၶဟူးေန႕

ထိုင္ေနက် သမိုင္းဂံုးေက်ာ္တံတားအဆင္းက ဂ်ီအီးစီလက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ လူစံုထိုင္ျဖစ္ၾကသည္။ မေထရ္ၾကီး(ဦးေထရိႏၵ(မဟာ၀ိဇၨာသီရိလကၤာ)ယခုေျမာက္ဒဂံုေရႊကြ်န္းဆရာေတာ္)၊ကိုၪာဏ္စိုး(အရွင္ၪာဏိႏၵ
(မဟာ၀ိဇၹာ)တိပိဋကပါဠိျမန္မာအဂၤလိပ္အဘိဓါန္ျပဳစုေရး)၊ရွင္သက် (အရွင္သက် (၀ိဇၨာႏွစ္ထပ္ကြမ္း) ယခုပခုကၠဴ)ႏွင့္ က်ိဳင္းတံုမွ တပည့္မ်ား။ အစၥလာမ္အစ္ေန႕၊ ေထရ၀ါဒတကၠသိုလ္ပိတ္သည္ထင္၍ မသြားျဖစ္။ေက်ာင္းတက္ပ်င္းတာလည္း ပါသည္။

ဖတ္လက္စ ၀တၳဳကို ဆက္ဖတ္ျဖစ္သည္။ ေမာင္ထြန္းသူဘာသျပန္သည့္ A.J. Cronin ၏ The Keys of The Kingdom ၀တၳဳျဖစ္၏။ ခရစ္ယန္ဘုန္းေတာ္ၾကီးတစ္ပါး၏ ပံုရိပ္ေကာက္ေၾကာင္း၊ခရစ္ယန္ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဖရန္စစ္ခ်စၥဟိုးလ္၏ငယ္စဥ္ဘ၀မွၾကီးရင့္အိုမင္းသည္အထိ ဘ၀..။ဗုဒၶဘာသာရဟန္းအဖြဲ႕အစည္းႏွင့္တူလွသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ား။ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံုမ်ား..။ဘုရားသခင္၊ ေကာင္းကင္ဘံုစသည္ ခန္႕ျငားသည့္စကားလံုးမ်ားကို သံုးစြဲေနၾကေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကို ဆန္႕က်င္၊ေကာင္းကင္ဘံုႏွင့္ေ၀းကြာေနၾကေသာ ရဟန္းမ်ား...။

ဖရန္စစ္ကေတာ့ ဘုရားသခင္အေၾကာင္းေျပာခ်င္မွေျပာမည္။ ေကာင္းကင္ဘံုကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္မွ ေမွ်ာ္လင့္မည္။ သို႕ေသာ္ သူက လူသားအားလံုးအေပၚမွာ ျဗဟၼစိုရ္တရားထားသည္။ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးသည္။ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္သည္။ ဖရန္စစ္ကို နားလည္ေပးႏိုင္သည့္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာဘုန္းေတာ္ၾကီး ရပ္စတီးမက္၊ စိတ္ထားျဖဴစင္စြာ အသက္စြန္႕၍ သူတစ္ပါးကို ကူညီတတ္ေသာ အရက္သမားဆရာ၀န္ ေဒါက္တာ၀ီလီတူးေလာ့၊ ဖရန္စစ္ကို အထင္ေသးရာမွ ေလးစားၾကည္ညိဳသြားေသာ သီလရွင္ေလးမာရီယာ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ပကာသနႏွင့္ ၾကြယ္၀ျပည့္စံုမႈေနာက္သို႕ တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနေသာ ဓမၼကထိက အန္ဆယ္လ္မီေလး။

၀တၳဳဆရာ၏ “ အလြန္တရားေဟာေကာင္းသည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအျဖစ္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလာေသာ မီေလးအား ေၾကာင္မ်ားႏွင့္ ဘုန္းၾကီးမ်ားကို ေမြးစားေလ့ရွိၾကေသာ လူခ်မ္းသာအပ်ိဳၾကီးမ်ားက ေမြးစားခဲ့ၾကသည္” ဟူေသာ အတို႕အေထာင္ေလးက ၿပံဳးခ်င္စရာေကာင္းသည္။( စာ-၃၅၇)

ဖရန္စစ္ႏွင့္ ဆရာ၀န္၀ီလီတူးေလာ့တို႕၏ ေနာက္ဆံုးဇာတ္၀င္ခန္း...။
ပလိပ္ေရာဂါ ကြယ္ေပ်ာက္လုလု အခ်ိန္ေလးမွာမွ လူနာမ်ားႏွင့္ လံုးေထြးရစ္ပတ္ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕ကုသခဲ့သျဖင့္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ၀ီလီတူးေလာ့ထံ ပုလိပ္ေရာဂါဆိုးၾကီးက ကံဆိုးလြန္းစြာ က်ေရာက္လာခဲ့ ေလသည္။ သူက အရက္ၾကိဳက္ေသာ္လည္း လူေကာင္း၊ စိတ္ေစတနာျဖဴစင္သူ၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ဆိုတာကို ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ယံုၾကည္မသြားခဲ့၊

ဖာသာဖရန္စစ္ကလည္း သူ႕မိတ္ေဆြဆရာ၀န္ကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေကာင္းကင္ဘံုအေၾကာင္းမဖြင့္ဟခဲ့။ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာပင္ ၀ီလိတူးေလာ့ ေသဆံုးသြားခဲ့သည္။ ထိုကိစၥကို မာသာမာရိယာက မေက်နပ္မႏွစ္ၿမိဳ႕၊ ဘာသာမဲ့သူတစ္ေယာက္ကို မၾကည္ျဖဴ။ သို႕ေသာ္ ဖရန္စစ္ကိုေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးၾကည္ညိဳေနမိၿပီ။ သူမ၏ မာနႏွင့္ အစဥ္အလာစြဲစိတ္က ၾကည္ညိဳခြင့္မေပး.။

ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားကို စစ္ေဆးရန္ ၀င့္ၾကြားလြန္းသည္ ဖာသာမီေလးေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွိမ့္ခ်တတ္သည့္စိတ္၊ ျဖဴေသာႏွလံုးသားႏွင့္ သိပ္သည္းလွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ခံစားမႈကို သည္းခံႏိုင္စြမ္းရွိသည့္ ဖရန္စစ္ကို အမွန္အတိုင္းသိျမင္သြားခဲ့သည္။ဘုရားသခင္အလိုေတာ္က်ေနထိုင္သူမွာ ဘယ္သူလဲ သူမေတြ႕ရွိသြားခဲ့ျခင္းပင္။ ဖရန္စစ္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သူမဒူးေထာက္လိုက္ပါသည္။

ဤ၀တၳဳကို ဘာသာျပန္ဆိုသည့္ ေမာင္ထြန္းသူအားေက်းဇူးတင္ပါ၏။ သူလည္း ရဟန္းတစ္ပါးေပပဲ။ တစ္ခုခု စြဲထင္က်န္ခဲ့တာေသခ်ာလွပါသည္။ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ႏွင့္ တစ္ေနကုန္သြားသည္။

ညေနခင္း စေန တနဂၤေႏြ ဆြမ္းအမ ေဒၚခင္မ်ိဳးသြယ္ပင့္ဖိတ္ခ်က္အရ တိုက္ခန္းသို႕ၾကြရသည္။ မနက္ျဖန္ သူမခင္ပြန္းဦးခင္ေမာင္ခ်ိဳကြယ္လြန္တာ သံုးႏွစ္ျပည့္အလွဴလုပ္ရန္ျဖစ္သည္။ သူမခင္ပြန္းက ျမန္မာလူမ်ိဳး အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား။ ဆရာမေဒၚခင္ထားေဆြႏွင့္လည္းေတြ႕ရသည္၊ စာအေၾကာင္းေပအေၾကာင္း ေျပာ ျဖစ္ေသး၏။

အိမ္ကအျပန္မွာေတာ့ မႏၱေလးသာသနာ့တကၠသိုလ္မွာ ကြ်မ္းခဲ့သည့္ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းရဟန္းေတာ္မ်ား။ ၀ဏၰၾကီး(အရွင္၀ဏၰဓဇ-စာေရးဆရာအညာေျမေမာင္ေႏြမိုး) ဒူးရွည္ၾကီး(အရွင္၀ိစာရဏၪာဏ) ယုကုိ (အရွင္ယုဇန) တို႕ျဖစ္သည္။၀ဏၰၾကီးႏွင့္ ဒူးရွည္ၾကီးတို႕က ျမစ္ၾကီးနားႏွင့္ ပူတာအုိသာသနာျပဳဌာနမ်ားမွာ ဆက္လက္သာသနာျပဳေနၾကဆဲ။ယုကိုကေတာ့ သကၤန္းကြ်န္းဘက္ဆီက စာသင္တိုက္ေလးတစ္တိုက္မွာ စာေပပို႕ခ်လ်က္ ရွိေခ်သည္။
လြမ္းေမာစရာ မႏၱေလးညမ်ားဆီ ျပန္ေရာက္သြားၾက၏။