တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဦးေခါင္းေတာ္ေတြ႕ရွိၿပီ

ဦးေခါင္းရတနာဓါတ္ေတာ္ၾကဳတ္

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြက အ့ံမခန္းေတြ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီၾကီးစိုးတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံၾကီးမွာ ဗုဒၶဘာသာကို ေနရာတစ္ေနရာ အခိုင္အမာျပန္ေပးေနၿပီဆိုတဲ့ သတင္းေလးကိုလည္း ဘေလာ့မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးတာ မွတ္မိၾကပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့လကလည္း အိႏၵိယသမၼတၾကီး ကိုယ္တိုင္ တရုတ္ႏိုင္ငံျပည္သူေတြအတြက္ ဆန္ခ်ီေစတီပံုတူ ဗုဒၶဘုရားေက်ာင္းေတာ္တစ္ခု လက္ေဆာင္ ႏွင္းအပ္ကာ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၾကာသပေတးေန႕ကေတာ့ တရုတ္ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံကြန္ျမဴနစ္ပါတီၾကီးရဲ႕ ဆယ္စုႏွစ္ငါးခုၾကာေအာင္ ဘာသာမဲ့ဥပေဒနဲ႕ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကန္႕သတ္ခဲ့ရာ တရုတ္ပါလီမန္အေဆာက္အဦရဲ႕ မဟာခန္းမၾကီးထဲမွာ ကျပတဲ့ နိဗၺာန္၊ ကံတရားနဲ႕ သံသရာစတဲ့ ဗုဒၶ၀င္နဲ႕ ဗုဒၶဓမၼဆိုင္ရာ သရုပ္ေဖာ္ကကြက္ေတြကို ၾကည့္ရႈခြင့္ရခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၾကီးက်ယ္တဲ့ ဘာသာေရးလမ္းဖြင့္မႈ အသြင္လကၡဏာတစ္ခုပါပဲတဲ့။

တရုတ္ဗုဒၶဘာသာအသင္းၾကီးရဲ႕ ဒုတိယဥကၠ႒ျဖစ္သူ ရွဴခ်င္းက “ ဗုဒၶဘာသာဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အစိတ္ အပိုင္းတစ္ခုပါပဲ၊ တရုတ္ႏိုင္ငံျပည္သူေတြဟာ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ႏွစ္သံုးဆယ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာၾကြယ္၀မႈကို ခံစားေနၾကရပါၿပီ၊ အခု သူတို႕လိုေနတာ ဘ၀ရဲ႕ ဘာသာေရးအႏွစ္သာရေတြကို ပိုင္ဆိုင္ၾကဖို႕ပါပဲ” လို႕ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

တရုတ္ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနကေတာ့ “ဒီကပြဲၾကီးဟာ နတ္ျပည္မိုးေကာင္းကင္နဲ႕ ေျမၾကီးဆက္စပ္ေနတဲ့ ဘ၀အေၾကာင္းအျခင္းအရာ အေရွ႕တိုင္းစၾကာ၀ဠာအယူအဆကို ပံုေဖာ္ျခင္းပါပဲ ” လို႕ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ထူးျခားတာက ေဘဂ်င္းၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္က ဒီကပြဲကို ဦးေဆာင္က်င္းပခဲ့တာျဖစ္သလို ဒီကပဲြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီးလည္း “ ဒါဟာ ကြန္ျဖဴးရွပ္၀ါဒ၊ဗုဒၶ၀ါဒနဲ႕ တာအုိ၀ါဒအျမင္ေတြနဲ႕ လူသားျပႆနာကို အေျဖရွာျခင္း ”လို႕ ဖြင့္ဟခ့ဲတာပါ။ “ဒါဟာ ကြန္ျမဴပါတီတာ၀န္ရွိသူေတြဆီက ထြက္လာဖို႕ခက္တဲ့ စကားပါပဲ ”လို႕ သတင္းစာေတြက အံ့ၾသဘနန္းေရးသားၾကပါေသးတယ္။

ပိုၿပီးထူးျခားတဲ့ သတင္းကေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဦးေခါင္းေတာ္အစစ္ေတြ႕ရွိျခင္းပါပဲ။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ဆုန္မင္းဆက္(ေအဒီ ၉၆၀-၁၂၇၉)က ေဆာက္ခဲ့တဲ့ နန္က်င္းခ်န္ကင္းဘုရားေက်ာင္းပ်က္ထဲက ဒီဗုဒၶဦးေခါင္းမဏိေတာ္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ရဲ႕ ေအာက္မွာ ဦးေခါင္းခြံရိုးပါရွိတဲ့ သစ္သားေစတီေတာ္ၾကဳတ္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့တာပါ။ သုေတသီေတြဟာ ေငြၾကဳတ္ထဲမွာ ျမဳတ္ႏွံထားတဲ့ ေရႊၾကဳတ္ေတာ္ပါ၀င္တဲ့ “အေသာကမင္းတရား၏ ရတနာ (၇)ပါးေစတီေတာ္” လို႕ ေရးထားတဲ့ ကမၺည္းစာတိုင္ကိုလည္း ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။

ဓါတ္ေတာ္ၾကဳတ္ဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ေတြ႕ရွိသမွ်ဓါတ္ေတာ္ၾကဳတ္ေတြထဲမွာ အၾကီးဆံုးနဲ႕ အေကာင္းမြန္ဆံုးလို႕ ဆိုပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာပညာရွင္တစ္ေယာက္က ဒီဓါတ္ေတာ္ၾကဳတ္မွာ ဆန္းၾကယ္ရႈပ္ေထြးတဲ့ နည္းပညာေတြကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္လို႕ဆိုပါတယ္ ။ ဓါတ္ေတာ္ၾကဳတ္ကို ေရႊ၊ေငြ၊ စႏၵကူးသားေတြနဲ႕ ေပါင္းစပ္ျပဳ လုပ္ထား တာျဖစ္ၿပီး ဦးေခါင္းေတာ္ကိုေတာ့ ေရြႊတံတင္း(ေသတၱာ)ငယ္ေလးထဲမွာ ေရေမႊးပုလင္းတစ္ခုနဲ႕ အတူ က်နေသခ်ာစြာ သိမ္းဆည္းထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဓါတ္ေတာ္ၾကဳတ္ကို စိန္ပြင့္ေပါင္းေလးရာ့ငါးဆယ္ေက်ာ္ စီျခယ္ထားပါေသးတယ္။နန္က်င္းျပတိုက္ရဲ႕ ေရွးေဟာင္သုေတသနအၾကီးအကဲနဲ႕ ပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္သူ ခ်ိဟိုင္နင္းကေတာ့ “ ဒါဟာ ကမၻာမွာ တစ္ခုတည္းသာ ရွိတဲ့ သက်မုနိအရွင္ရဲ႕ ဦးေခါင္းေတာ္ျမတ္ျဖစ္ၿပီး အေသာကဘုရင္မင္းျမတ္က တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႕ ကမၻာအရပ္ရပ္ကို ေပးပို႕တဲ့ ဓမၼပဏၰာဓါတ္ေတာ္ေတြထဲက အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုပါပဲ”လို႕ ဆိုပါတယ္။

တရုတ္ႏိုင္ငံအစိုးရဟာ တန္ဖိုးၾကီးမားလွတဲ့ ဦးေခါင္းမဏိေတာ္ရတနာကို နန္က်င္းအေရွ႕ပိုင္းၿမိဳ႕ေတာ္၊ ခ်ိရွာဘုရားေက်ာင္းမွာ ဌပနာေရးအတြက္ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ဖို႕ ေရွးေဟာင္းသုေတသနအရာရွိေတြကို ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံပိုင္ရုပ္ျမင္သံၾကားက လႊင့္ထုတ္ေပးတဲ့အတြက္ တရုတ္ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာဟာ ဗုဒၶအရွင္ရဲ႕ ဦးေခါင္းမဏိဓါေတာ္ကို ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ရခဲ့ၾကပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေရွးေဟာင္းသုေတသနေတြ႕ရွိမႈေတြကို မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုရားေက်ာင္းေတြကို အစိုးရက လႊဲေျပာင္းေပးေလ့မရွိဘူးလို႕ဆိုပါတယ္။ ဒီဗုဒၶဦးေခါင္းမဏိဓါတ္ေတာ္ရတနာနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရေရွးေဟာင္း သုေတသနသမားအရာရွိမ်ားဟာ သုေတသနေတြ႕ရွိခ်က္ဓါတ္ပံုျပပြဲနဲ႕ ဓါတ္ေတာ္ဌပနာပြဲမ်ားက်င္းပဖို႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ အပါအ၀င္ လုပ္ငန္းအားလံုးကို တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနၾကပါတယ္။

ဗုဒၶအရွင္ရဲ႕ ဦးေခါင္းေတာ္အစစ္ရတနာဓါတ္ေတာ္ကို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ ခ်ိရွာဘုရားေက်ာင္းမွာ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အပူဒီဂရီေပးထားတဲ့ အထူးၾကဳတ္တစ္ခုမွာ ပူေဇာ္ထားရွိမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အစိုးရမီဒီယာက ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အေသာကမင္း(ဘီစီ ၂၆၉-၂၃၂)နဲ႕ ဆုန္မင္းဆက္(၉၆၀-၁၂၇၉)နဲ႕ၾကားထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ ေထာင္ႏွစ္ရာေလာက္ကြာေနတာရယ္ ၊ အဲဒီကြာဟေနတဲ့ ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ဒီဦးေခါင္းေတာ္ျမတ္ကို ဘယ္မွာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားတယ္ဆိုတာေတာ့ မသဲကြဲဘူးလို႕ အိႏၵိယတိုင္းသတင္းစာက ေရးသား ထားပါေၾကာင္း။


မူရင္းစာမ်က္ႏွာ(၁)
မူရင္းစာမ်က္ႏွာ(၂)
မူရင္းစာမ်က္ႏွာ(၃)
မူရင္းစာမ်က္ႏွာ(၄)