ေမြးေန႕အဆံုးလား ၊ ေမြးေန႕အျဖဳန္းလား

ဒကာ ၀ိမုတၱိသုခအတြက္ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးေန႕ရွင္ရဲ႕ ဘေလာ့မွာ ေဖာ္ျပၿပီးမွ ဓမၼဂဂၤါမွာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေမြးေန႕ရွင္အတြက္ မုဒိတာပြားခ်င္ေဇာက ေရတိုးေလေတာ့ ဂဂၤါစီးေၾကာင္းေပၚ လႊင့္တင္လိုက္ရပါတယ္။
ေမြးေန႕ရွင္ ဒကာ ၀ိမုတၱိသုခ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ လင္းလက္ေအာင္ျမင္ပါေစ

မုဒိတာျဖင့္

ဓမၼဂဂၤါ
၃၁-၀၇-၂၀၁၀

ေမြးေန႕အဆံုးလား ၊ ေမြးေန႕အျဖဳန္းလား

(၁)

ဒီေန႕က ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ငါးရက္ေန႕ပါ။ ဗာရာဏသီ၊မိဂဒါ၀ုန္ အတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီး တစ္ခုလံုးအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေဟာဒီဘဒၵကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ထူးျမတ္လွတဲ့ ေန႕ရက္ ဆိုတာကိုေတာ့ ဓမၼဘေလာ့ဂါမိတ္ေဆြ ဒကာ၀ိမုတၱိရဲ႕ ေမြးေန႕ျပကၡဒိန္ကို လွန္ေလွာမိမွ သိလုိက္ရတာပါ။ ဒီေန႕ ဘာေန႔ပါလိမ့္ေပါ့။

ျပကၡဒိန္ဆိုတာကလည္း စာရြက္ၾကီးေတြကို လွန္ေလွာစရာမလိုဘူး၊ ဂ်ီေတာ့ခ္အြန္လိုင္းေပၚက အျဖဴေရာင္ေမတၱာ ေမာင္ဖိုးသားကို “ ဒီေန႕ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ဘယ္ႏွစ္ရက္တုန္းဟ” လုိ႕ ေမးလိုက္ရံုနဲ႕ လံုေလာက္သြားပါတယ္။ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ (၅) ရက္ေပကိုး။ တစ္ႏွစ္တာ ဓမၼဂဂၤါစီးဆင္းမႈအတြင္း ရဟန္းမိတ္ေဆြ၊ လူပုဂၢိဳလ္မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕နဲ႕ သိကြ်မ္းခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ အနည္းစုေလးပါ။

ဒကာ ၀ိမုတၱိ၊ အျဖဴေရာင္ေမတၱာ၊ သစၥာအလင္းနဲ႕ အျခားလူပုဂၢိဳလ္ ဘေလာ့ဂါအနည္းစုနဲ႕ အြန္လိုင္းမွာလည္း စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓမၼဂဂၤါကို ေမာင္ဖိုးသားက ျပဳျပင္ေလးလိုက္၊ သူက ျပန္ဖ်က္လိုက္နဲ႕ ဂဂၤါမ်က္ႏွာျပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းခဲ့ပါေသးတယ္။ ခုေတာ့ ေထရ၀ါဒဗုဒၶ ဘာသာလူငယ္မ်ားက ဒကာေလးတစ္ဦးက ဂဂၤါစီးေၾကာင္းျပင္ဖို႕ အားထုတ္ေနပါတယ္။

ဒကာ၀ိမုတၱိကေတာ့ ဧဟိ သြာဂတံ နဲ႕ဆိုင္တဲ့ အဖြဲ႕ေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ိဳးေတြမွာ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရင္း အကူအညီေတြ အလွဴခံျဖစ္ပါတယ္။ ဒကာ ၀ိမုတၱိကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မာတာဆိုတဲ့ ဆြမ္းဟင္းခ်က္ကပ္မယ့္ ဒကာမၾကီးတစ္ဦးနဲ႕လည္း သိခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရအတြက္မမ်ားေပမယ့္ မမ်ားတဲ့ အေရအတြက္ေလးက ေက်ာရိုးခိုင္ခိုင္ရွိခဲ့ပါတယ္။

(၂)

ဒီေန႕(၃၁-၀၇-၂၀၁၀)က ဒကာ၀ိမုတၱိရဲ႕ ေမြးေန႕ပါ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႕က ျမန္မာ့ျပကၡဒိန္မွာ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ငါးရက္မို႕ မိဂဒါ၀ုန္ညတစ္ညကို သတိရပါေသးတယ္။ (သူေနတဲ့ အခန္းေလးက မိဂဒါ၀ုန္မွာ ရွိပါတယ္)။ ဗုဒၶအရွင္က ၀ါဆိုလျပည့္ညမွာ ဓမၼစက္ကို လွည့္ပါတယ္။ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး တစ္ေန႕ကို တစ္ပါးႏႈံး တရားေတာ္ကို နားလည္သြားပါတယ္။ ဘဒၵကမၻာရဲ႕ တရားဦးပြင့္တဲ့ ေ၀စုရေန႕ေတြပါပဲ...။ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ေလးရက္ေန႕မွာ နိဗၺာန္ေလွကားဦးမွာ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦး ထူးထူးျမတ္ျမတ္ ရပ္မိသြားပါတယ္။ သစၥာေလးပါးနဲ႕ မဂၢင္ရွစ္ပါး ၊မဇၥ်ိမပဋိပဒါဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြ ပဲ့တင္ထပ္သြားတဲ့ ေနရက္ေတြပါပဲ။

ပရိုဂ်က္တာ မလိုဘဲ သစၥာကို လမ္းညႊန္ျပတဲ့ ဗုဒၶအရွင္ရဲ႕ လက္ဟန္အေနအထားကို ဖူးဖူးၾကမွာပါ..။ အစပိုင္းမွာ ဗုဒၶအရွင္ရဲ႕ ဘုရားအျဖစ္ကို လက္မခံလိုၾကတဲ့ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးဟာ ခုေတာ့ ေမာ့လို႕ ၿပံဳးလို႕ ၾကည္လို႕....။ အစြန္းႏွစ္ပါးကို ပယ္လိုက္ၾကၿပီ၊ မဇၥ်ိမလမ္းကို ေလွ်ာက္ၾကၿပီ....။ သစၥာကို သိၾကၿပီ။ ဒါေပမယ့္ တစ္သံသရာလံုး ကူးခတ္နစ္ျမဳတ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ အတၱပင္လယ္ၾကီးထဲမွာ အေတြးအေခၚေတြက ငန္ေနၾကတုန္းပါ။ ခႏၶငါးပါးမွာ ဥပါဒါန္အစြဲေတြ အစြန္းထင္ ေနၾကတုန္းပါ...။ပဥၥ၀ဂၢီတို႕ရဲ႕ အဇၥ်တၱေပၚက အစြန္းေတြ ခြ်တ္ဖို႕ ဗုဒၶအရွင္ဟာ ေဒသနာၪာဏ္ေတာ္ကြန္႕ျမဴးရပါေတာ့တယ္။

၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ (၅)ရက္မွာ အနတၱလကၡဏသုတ္ေဒသနာေတာ္ လင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီေဒသနာဟာ ဗုဒၶအရွင္ရဲ႕ အနတၱေဒနာေၾကၿငာစာတမ္း( Manifesto) ျဖစ္ခဲ့ပါေရာလား။ မဇၥ်ိမပဋိပဒါနဲ႕ သစၥာေလးပါးကို လြယ္လြယ္ေခါင္း ညိတ္ႏိုင္ေပမယ့္ အနတၱေဒသနာကေတာ့ ခါးပါတယ္။ ဥပါဒါန္ေရာဂါမွန္သမွ် ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္တဲ့ ေဆးခါးၾကီးပါပဲ။ အတြင္းသားကို ထိပါတယ္၊ ေရာဂါပိုးကို ဖိပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ဆိုတဲ့ သေဘာက ကိုယ္ပိုင္အတၱေလးကို ေမြးျမဴေနရတာေလ။ ပိုးေမြးသလို ေမြးထားရတဲ့ အတၱေလးကိုမွ ေရာဂါပိုးလုပ္ခံလိုက္ရေတာ့ အနတၱေဒသနာကို လူတိုင္းမၾကိဳက္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ ၪာဏ္ရင့္သူနဲ႕ ႏွလံုးသားၾကီး သူေတြသာ နားလည္ႏိုင္ေသာ တရားေပပဲ။

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညကို ေဆးေပါင္းခတဲ့ ညလို႕ ေျပာၾကတယ္။ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ငါးရက္ကေတာ့ စၾကာ၀ဠာဆိုင္ရာေဆးခါးၾကီးေန႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဒီေန႕မွာ ဒကာ၀ိမုတၱိကို ေမြးဖြားခဲ့ပါသတဲ့..။ အနတၱလကၡဏသုတ္ေတာ္ကို ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္ကေတာ့ ဒီလိုမႊမ္းခဲ့ပါေလရဲ႕။

(က) ဓမၼစကၠံ ပဝေတၱတြာ၊ အာသဠွိယံ ဟိ ပုဏၰေမ။ နဂေရ ဗာရာဏသိယံ၊ ဣသိပတနဝွေယ ဝေန။
(ခ) ပါေပတြာဒိ ဖလံ ေနသံ၊ အႏုကၠေမန ေဒသယိ။ ယံ တံ ပကၡႆ ပဥၥမ်ံ၊ ဝိမုတၱတၳံ ဘဏာမ ေဟ။

(က) ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္ ဗာရဏသီျပည္၏အနီး ဣသိပတနေခၚ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ ပဥၥဝဂၢီအမည္ရွိကုန္ေသာ ေကာ႑ည၊ ဝပၸ၊ ဘဒၵိယ၊ မဟာနာမ္၊ အႆဇိ ရဟန္းငါးဦးတို႔အား ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူ၍ –

(ခ) ေန႔ရက္အစဥ္ ေထရ္စဥ္ဝါလိုက္ ေသာတာပတၱိဖိုလ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ေစေတာ္ မူၿပီး၍ ဝါဆိုလျပည္႔ေက်ာ္(၅)ရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ထိုပဥၥဝဂၢီငါးဦးတို႔၏ အရဟတၱဖိုလ္အက်ဳိးငွာ အနတၱလကၡဏသုတ္ကို ဆက္၍ေဟာေတာ္မူၿပီ ထိုအနတၱလကၡဏသုတ္ကို အို- သူေတာ္ေကာင္းတို႔ အကြၽနု္ပ္တို႔သည္ ရြတ္ဆိုပြားမ်ားၾကပါကုန္စို႔။

(၃)


တကယ္ေတာ့ အနတၱေဒသနာဆိုတာက အတၱကပ္ၿငိစြဲလမ္းေနတဲ့ ခႏၶာငါးပါးအေတြးအေခၚေတြကို ပန္းေဂၚဖီထုပ္ကို ခြာခ်သလို အႏွစ္အသားမရွိေၾကာင္း ဖြင့္ခ်တဲ့ တရားပါ..။ ပန္းေဂၚဖီထုပ္ကို ကဗ်ာဆရာတကၠသိုလ္မင္းေမာ္က ဒီလိုေလးခြာခ်ဖူးတာ မွတ္မိပါေသးတယ္။

သူငယ္ခ်င္း
မင္းသူ႔မ်က္ႏွာၾကည့္
သူ႕ရဲ႕ရုပ္ကား
မပုပ္တပုပ္ ေဂၚဖီထုပ္လို
ပထမအလႊာ တစ္ထပ္ခြာၾကည့္
ဒုတိယအလႊာ...

ဒုတိယအလႊာ တစ္ထပ္ခြာၾကည့္
တတိယအလႊာ...

တတိယအလႊာ တစ္ထပ္ခြာၾကည့္
စတုတၳအလႊာ....
(ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူးတဲ့ ကဗ်ာမို႕ မွားရင္ျပင္ၾကကုန္)

ေဂၚဖီထုပ္ဆိုတာက ခြာၾကည့္ေတာ့လည္း အလႊာေတြပဲ ေတြ႕ရေပတာကိုး။ အႏွစ္အသားေတာ့ မရွိဘူး၊ အတၱနဲ႕ တူတဲ့ အူတိုင္ၾကီးေတာ့ ရွိပါရဲ႕။ အသံုးမက်...။ ေအာ္ အနတၱပါတကား...။

အနတၱေဒသနာကို နာယူရင္း ၪာဏ္အလင္းပြင့္သြားတဲ့ ပဥၥ၀ဂၢီရဟန္းျမတ္ေတြကို ဗုဒၶအရွင္က ဒီလို ဂုဏ္ျပဳစကားဆိုပါတယ္။ ဓမၼစၾကာတရားကို နာယူရလို႕ ေသာတာပန္အရိယာျဖစ္ၿပီးသားကိုယ္ေတာ္ၾကီးေတြ အခု အနတၱကို သိျမင္ၿပီး ရဟႏၱာအစစ္ေတြ ျဖစ္ကုန္တာကလား။

“ဧဝံ ပႆံ ဘိကၡေဝ သုတဝါ အရိယသာဝေကာ ႐ူပသၼိမၸိ နိဗၺိႏၵတိ၊ ေဝဒနာယပိ နိဗၺိႏၵတိ၊ သညာယပိ နိဗၺိႏၵတိ၊ သခၤါေရသုပိ နိဗၺိႏၵတိ၊ ဝိညာဏသၼိမၸိ နိဗၺိႏၵတိ။ နိဗၺိႏၵံ ဝိရဇၨတိ။ ဝိရာဂါ ဝိမုစၥတိ။ ဝိမုတၱသၼႎ ဝိမုတၱမီတိ ဉာဏံ ေဟာတိ။ ခီဏာ ဇာတိ။ ၀ုသိတံ ျဗဟၼစရိယံ။ ကတံ ကရဏီယံ။ နာပရံ ဣတၳတၱာယာတိ ပဇာနာတိ။

ရဟန္းတို႔ ဤသို႔ ႐ႈေသာ အၾကားအျမင္ရွိေသာ အရိယာတပည့္သည္ ႐ုပ္၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ ေဝဒနာ၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ သညာ၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ သခၤါရတို႔၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ ဝိညာဏ္၌လည္း ျငီးေငြ႕၏၊ ျငီးေငြ႕ေသာ္ စြဲမက္မႈကင္း၏၊ စြဲမက္မႈကင္းျခင္းေၾကာင့္ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္၏၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္ေသာ္ (ကိေလသာမွ) လြတ္ေျမာက္ျပီဟု အသိဉာဏ္ျဖစ္ေပၚ၏၊ ပဋိသေႏၶ ေနမႈကုန္ျပီ၊ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္(မဂ္)ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤမဂ္ကိစၥအလို႔ငွာ တစ္ပါးေသာျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

So seen, Bhikkhus, the well taught noble disciple is disgusted with matter, disgusted with feeling, disgusted with perception, disgusted with mental formation, disgusted with consciousness. So being disgusted, he is dispassionate. Through dispassion, he is free from craving. When he is freed, he knows that it is freedom. Further he knows that birth is ended. The Holy life has been lived. What was to be done has been done. Nothing further has to be done for this noble path.”

ဗုဒၶအရွင္ရဲ႕ စကားေတာ္ထဲမွာ ခႏၶာငါးပါးကို ၿငီးေငြ႕ရင္ အစြဲအလမ္းကင္းသြားမယ္၊ အစြဲလမ္းကင္းရင္ ကိေလသာက လြတ္ေျမာက္မယ္၊ ကိေလသာက လြတ္ေျမာက္ရင္ေတာ့
၁-ခီဏာ ဇာတိ (ေမြးေန႕ဆံုးၿပီ)(ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္မွေတာ့ ေမြးေန႕ေတြ က်င္းပဖို႕မလိုၿပီ)
၂-၀ုသိတံ ျဗဟၼစရိယံ( သူေတာ္ေကာင္း စာေမးပြဲေအာင္ၿပီ)
၃-ကတံ ကရဏီယံ (အလုပ္စခန္းသိမ္းၿပီ)
၄-နာပရံ ဣတၳတၳာယ (အခ်ိန္ပို အလုပ္ဆင္းစရာ မလိုေတာ့ၿပီ) (No OT တဲ့...။)

ဒကာ ၀ိမုတၱိကေတာ့ နာမည္အလိုအရ လြတ္ေျမာက္ၿပီးသားမို႕ ေမြးေန႕ ေတြ အဆံုးသတ္မွာလား...
သံသရာထဲမွာ ေပါေပါေလာေလာ ေမြးေန႕ေတြ ျဖဳန္းတီးဦးမွာလား လို႕ပဲ ခပ္စပ္စပ္ေလး ေမးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဓမၼဂဂၤါ
၃၁-၀၇-၂၀၁၀

အထူးစာၾကြင္း၊ ရွင္မဟာနမ္ ေသာတာပန္ျဖစ္တဲ့ ေန႕မွာ ေမြးဖြားတဲ့ မာတာ့ကိုလည္း ရည္ညႊန္းလိုက္ပါေၾကာင္း။ ေမြးေန႕မ်ား ၿငိမ္းၾကေစသတည္း။