06 March, 2011

ဒစ္ပလိုေမစီေၾကာင္ဋီကာသစ္(၁)

နီရိုး

အႏုပညာ၀ါသနာပါတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
တေယာထိုးလိုက ထိုးေစ
ငေၾကာင္

မိေႏွာင္း

(၁)
ွဗာရာဏသီမိဂဒါ၀ုန္လမ္းထဲတြင္ ေဆာင္းခိုႏွင္းမ်ားက ေက်ာပိုးအိပ္ျပင္ၾကၿပီ။ သူ႕အခန္းက်ဥ္းေလးကို ေႏြေခါင္ေခါင္ ဒီဂရီ တစ္ရာ့ရွစ္အနီးမွာ ထီးတည္းၾကီးထားခဲ့ေတာ့မည္။ ေဆာင္းႏွင့္ေႏြတို႕အၾကား သံတမန္စကား မထား.. စာခ်ဳပ္စာတမ္း မကမ္းလွမ္းၾကေလေရာထင့္.....။ ေဆာင္းသြန္ေလက ေႏြရြက္ေျခာက္မ်ားေပၚ ခြ်တ္နင္းေလွ်ာက္ခါ ဥၾသဂီတကို ပူးကပ္ေရွာင္တိမ္းခိုက္တြင္ သူ အိပ္စက္ေနရင္း ေခြ်းတျပိဳက္က်ရသည္။ ေဆာင္းအရိပ္က မကုန္ေသး. ေစာင္ျခံဳေတာ့လည္း မေအး၊
ဟ...ဟတ္ .. ဟတ္ခ်ိဳး....။ ေန႕ပူညခ်မ္း တေပါင္းလဆန္း..ဆိုပဲ။

ေဆးရံုဆင္းၿပီး နာလန္ထစ ေန႕ရက္မ်ားတြင္ သူ တခုတ္တရအားထုတ္ျဖစ္သည္က သူ႕စာအုပ္စားပြဲေလးေပၚမွာ ရွိသမွ် စာအုပ္မွန္သမွ်ကို တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္၀ါးေနမိျခင္းျဖစ္သည္။ စာအုပ္ျမတ္ႏိုးသူၾကီး စာၾကမ္းပိုး(ဂ်ပိုး)ၾကီး(BOOK WORM)ဂိုက္ အျပည့္ဖမ္းေနျခင္းေပလား ။ ငေၾကာင္...။ ဟိုမွာ ေရာမၿမိဳၾကီးက ျပာက်လုေပါ့...။ လက္ထဲမွ ဖတ္လက္စ စာအုပ္က ျပဳတ္က်သြားသည္။ သည္ရက္ပိုင္းတြင္ သူ႕စိတ္ႏွလံုးကို တဒုန္းဒုန္းကလိေနေသာ ကဗ်ာ....။ နီရိုး ....။
ရာစုသစ္ကာဗ်၀ိဒူ မိေႏွာင္း တဲ့...။ သူငယ္စဥ္က သင္ယူေလ့က်က္ခဲ့ရဖူးေသာ သုေဗာဓာလကၤာရ ပါဠိစာေပအလကၤာ ကဗ်ာဘုတ္အုပ္ၾကိးကို မမွတ္မိ မသိရွိေလေတာ့၍ ဘာ ဂုဏ္ေျမာက္ၾကြကာ ဘယ္အလကၤာ ေတာက္ပေလသနည္း ေမးျငားအံ့ ...ဟင့္အင္း ရိုးသားစြာ ...။ ေအာ္ ေၾကာင္ေပစြ..။

သူေျပာင္လွ်င္ ေခါင္ကြန္႕လို
ေၾကာင္၀ံ့တဲ့ သူပါ။

ဦးပုည

(၂)

ရဟန္းေတာ္မ်ားေလာကတြင္ ငေၾကာင္ ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကို တရား၀င္သံုးစြဲရန္ အဆင္ေျပလိမ့္မည္ မဟုတ္မွန္း သူသိသည္။ သို႕ေသာ္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ပညာရွင္ဆရာေတာ္မ်ားအခ်င္းအခ်င္း အရပ္သံုးစကား( COLLOQUIAL LANGUAGE) ျဖင့္ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းစြာ ဆက္ဆံေျပာဆိုခဲ့ၾကဖူးသည္ကို အမွတ္ရသည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေညာင္ကန္ဆရာေတာ္ဦးဗုဓ္၏ အတၳဳပၸတၱိကထာကို ဖတ္ရႈလွ်င္ လွပေသာ ေျပာကြက္ေလးမ်ားကို ၾကည္ေမြ႕ႏိုင္သည္။ ထိုေခတ္ဆရာေတာ္မ်ားက တစ္ပါးႏွင့္ တစ္ပါး ရဟန္းဘြဲ႕သညာကို ေခၚေ၀ၚျခင္းမရွိဘဲ ငယ္ဘ၀လူနာမည္ကိုသာ အာလုပ္ျပဳၾကရိုးရွိသည္။

ေညာင္ကန္ဆရာေတာ္၏ ဘြဲ႕ေတာ္က အရွင္စကၠိႏၵျဖစ္သည္။ ငယ္မည္ ေမာင္ပုပ္(ေမာင္ဗုဓ္)သာ ထင္ရွားၿပီး ဆရာေတာ္ၾကီးဦးဗုဓ္ဟု တြင္က်ယ္ခဲ့သည္။ ကုန္းေဘာင္ရွာပံုေတာ္ကို ျပဳစုသူ စာေရးဆရာၾကီး ညိုျမကေတာ့ စကား ဘုက်က် ခြကလန္႕ ေျပာတတ္သျဖင့္ '' ဦးဘု'' ဟု ေခၚလွ်င္ ပိုမိုသင့္ေတာ္လိမ့္မည္ ဟု မွတ္ခ်က္ခ်သည္။

(ဆက္ရန္)


1 comment:

Crystal said...

အေတြးကေတာ့ အေတာ္ကြန္႔ပါ့၊
နာလန္ထစ လူမမာလို႔ေတာင္ မထင္ရဘူး၊
ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးတယ္ ျဖည္းျဖည္းေရး။

(က်န္းမာေရးသာလွ်င္ အေရးၾကီးပါတယ္ဘုရား။)