ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စာေပရတနာ၊ ကမၻာနဲ႕ အိႏၵိယစာေပသိုက္ကို ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့သူ စာေရးဆရာၾကီးပါရဂူဟာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ..။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဆရာၾကီးပါရဂူရဲ႕ စာေပေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ခဲ့ရတဲ့ အတြက္ မဇၥ်ိမေဒသဟာ ပိုနီးလာသလို ခံစားခဲ့ရပါတယ္..။ ခု ဒီစာကို ဗာရာဏသီမိဂဒါ၀ုန္လမ္းေပၚက အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ေရးျခစ္ေနမိပါတယ္..။
ဆရာၾကီးကို အမ်ိုးသားစာေပဆုရွင္အျဖစ္ ဂုဏ္တင္ေပးလိုက္တဲ့ ဆရာၾကီးရဲ႕ ဘာသာျပန္လက္ရာ သုႏၵရာနႏၵ (ညီေတာ္မင္းနန္) ၀တၳဳကို စြဲလမ္းခဲ့ဖူးပါရဲ႕..။ ဆရာၾကီးဟာ သကၠရာဇ္နဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္အေရြ႕ေတြေနာက္ အမွီလိုက္ၿပီး ခံစားမႈကို လွပစြာ ေရႊ႕ႏိုင္ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာၾကီးတစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္..။ အသက္ကိုးဆယ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာအိုၾကီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးျမန္မာစကားေျပလက္ရာေတြဟာ ေခ်ာညက္ႏုသစ္ေနတာ ေတြ႕ရမယ္..။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆရာတို႕ရဲ႕ ေရွ႕ေျပး ဒဂုန္တာရာၾကီးနဲ႕ ခံစားမႈေခတ္ျပိဳင္ႏိုင္တာပဲ ျဖစ္မယ္..။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာၾကီးဟာ ပါရဂူဘြဲ႕မယူဘဲ ပါရဂူျဖစ္ခဲ့တာကို သူက (ဓမၼဂဂၤါက) ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္..။ သူေလးစားခဲ့ရတဲ့ ေရွးေခတ္အိႏၵိယေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားစြာထဲမွာ ဆရာၾကီးပါရဂူဟာ စာေပအလင္းေတာက္ပတဲ့ ၾကယ္တစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့သလို ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ေအးၿငိမ္းမႈကို ဃရာ၀ါသႏြံထဲမွာ ပြင့္ျပခဲ့တဲ့ ၾကာျဖဴပန္းလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။ လြတ္္လပ္မႈကို ၾကိဳက္လို႕ ၀ိနည္းစည္းကမ္းေတြနဲ႕ ျမင့္ျမတ္ေပမယ့္ က်ဥ္းၾကပ္လြန္းတဲ့ရဟန္းဘ၀ကို စြန္႕ခဲ့တာပါ ဆိုတဲ့ ဆရာၾကီးရဲ႕ ရိုးသားတဲ့ စကားကိုလည္း မွတ္သားခဲ့ဖူးရဲ႕..။
ဆရာၾကီးဟာ အိႏၵိယက နာမည္ေက်ာ္ဗာရာဏသီဟိႏၵဴတကၠသိုလ္ၾကီး( Beneras Hindu University)မွာ ေလးႏွစ္တာ ပညာသင္ယူခဲ့ေပမယ့္ ဘြဲ႕တစ္ခုမွ ဆြတ္ခူးယူသြားခဲ့တာ မွတ္တမ္းမရွိဘူး..။ (ျမန္မာျပည္မွာ ေနစဥ္ကလည္း ဓမၼာစရိယဂုဏ္ထူးက်မ္းမ်ားသာ ေအာင္ခဲ့ၿပီး ဓမၼာစရိယဘြဲ႕ယူက်မ္းမ်ားမေအာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဓမၼာစရိယဘြဲ႕လည္း မရခဲ့ပါဘူး) တကယ္ေတာ့ အိႏၵိယကို ပညာသင္ဖို႕ ေရာက္လာသမွ် ေရွးေခတ္ျမန္မာစာသင္သားေတြဟာ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြထက္ စာေပအလုပ္ကို တာ၀န္ေက်ပြန္ဖို႕သာ တန္ဖိုးထားခဲ့တာေတြ႕ရတယ္။
အမ်ိဳး၊ဘာသာ သာသနာနဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ မ်က္စိပြင့္နားပြင့္ေစမယ့္ မဇၥ်ိမစာေပရတနာေတြကို သယ္ေဆာင္သြားခဲ့ၾကတယ္..။ အဲဒီေခတ္လူနည္းစုအိႏၵိယေက်ာင္းသားေဟာင္းၾကီးေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကေတာ့့ ပါဠိပိဋကတ္နဲ႕ ျမန္မာစာေပစင္ျမင့္မွာ ထင္းထင္းၾကီး ေနရာေပးခံခဲ့ရတာပါပဲ။ ဒီေန႕ေခတ္ သူတို႕လို မ်ိဳးဆက္သစ္အိႏၵိယပညာသင္ရဟန္းေတြရဲ႕ ေျခလွမ္းကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ အခ်ိန္ယူၾကရဦးမွာပါ...။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဘြဲ႕ေတြေနာက္ကို လိုက္ခဲ့မိေၾကာင္း သက္ေသခိုင္လံုေနၿပီ..။ အဲဒီဘြဲ႕ေတြနဲ႕ ညီတဲ့ တာ၀န္ေတြ ထမ္းပိုးဖို႕ သူ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ပုခံုးျပင္ေနရဆဲပါ..။ အဲဒီဘြဲ႕ေတြရဖို႕ ရိုးသားလွတဲ့ သဒၶါတရားစစ္စစ္ေတြရဲ႕ ေထာက္ပ့ံပင့္တင္မႈတန္ဖိုးကို သူ ေမာ့ၾကည္မိ၊ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ေနမိပါတယ္၊ ရ႒ပိ႑ (တိုင္းသားျပည္သူတို႕ ၾကည္ျဖဴရႊင္လန္း လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ဆြမ္း ) အထုပ္အပိုးက တာ၀န္သိၾကသူေတြအတြက္ တကယ္ေလးလံလွပါရဲ႕..။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာၾကီးရဲ႕ အမည္ဟာ ပါရဂူျဖစ္တယ္..။ ဆရာၾကီးလုပ္ရပ္ေတြဟာလည္း ပါရဂူေျမာက္ခဲ့ေၾကာင္း စာေပမွတ္တိုင္ေတြက စကားေျပာေနၾကတယ္..။ ဆရာၾကီးဟာ ယူခဲ့သေလာက္ ျပန္ေပးႏိုင္ခဲ့တာ ေသခ်ာပါတယ္ေလ..။
အို အိႏၵိယေက်ာင္းသားေဟာင္းၾကီး...
အသင့္ရဲ႕ ပု႑ရိကၾကာျဖဴလမ္းကို သင္ ပါရဂူေျမာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္ခဲ့ေလၿပီပဲ...။
ဓမၼဂဂၤါ
မွတ္စု။
(၁)ဆရာၾကီးရဲ႕ အမည္ ပါရဂူ (ပါရ(တစ္ဘက္ကမ္း)+ဂူ(ေရာက္ရွိသူ)=ပါရဂူ=ပညာရပ္နယ္တစ္ခုတြင္ တစ္ဘက္ကမ္းေရာက္ တတ္ေျမာက္ကြ်မ္းက်င္သူ) ယေန႕ေခတ္ PhD ဘြဲ႕ကို ပါရဂူဘြဲ႕လို႕ သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚၾက..။
(၂)ဆရာၾကီးရဲ႕ ရွင္သာမေဏဘ၀က ဘြဲ႕အမည္ ပု႑ရိက (ၾကာျဖဴ)
3 comments:
အဲဒီဘြဲ႕ေတြနဲ႕ ညီတဲ့ တာ၀န္ေတြ ထမ္းပိုးဖို႕ သူ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ပုခံုးျပင္ေနရဆဲပါ... ဆိုတဲ့ တရားျမစ္ၾကီးက အရွိန္နဲ့စီးစင္းေနျပီဆိုတာ သံသယမရွိပါဘူး။ အစစအရာရာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အဲဒီဘြဲ႕ေတြနဲ႕ ညီတဲ့ တာ၀န္ေတြ ထမ္းပိုးဖို႕ သူ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ပုခံုးျပင္ေနရဆဲပါ... ဆိုတဲ့ တရားျမစ္ၾကီးက အရွိန္နဲ့စီးစင္းေနျပီဆိုတာ သံသယမရွိပါဘူး။ အစစအရာရာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေအာ္... ဆရာႀကီးအေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ စာေလးက ေကာင္းလုိက္တာ။ ရသပါသလုိ သုတလဲ တုိးပြားပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးအတြက္ ေက်းဇူးပါဘုရား...
Post a Comment