သီတဂူလမ္း

ဒိုင္ယာရီစာမ်က္ႏွာ အေဟာင္းေတြကို လွန္မိေတာ့ ေတာက္ေတာက္ပပေန႕ေတြကို ေကာက္ယူ ေမႊးမိျပန္ပါတယ္။သီတဂူေၾကာင့္ ေမႊးရတာပါ။ သူကေတာ့ သီတဂူစိုက္တဲ့ ပန္းေတြၾကား ၀င္ပြင့္ခြင့္ ရလိုက္တာပါ။ မတ္လရဲ႕ အေစာပိုင္းေန႕ေတြဟာ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးေမြးေန႕ ပြဲေတာ္အမီ လွပေနခဲ့ပါတယ္။ သာသနာ့အလံေတာ္ေတြ၊ သီတဂူအထိမ္းအမွတ္တံခြန္ေတြ ၊ ႏိုင္ငံတကာေရာင္စံု သေကၤတေတြက စစ္ကိုင္းေတာင္တစ္ရိုး တလူလူလြင့္ေနခဲ့ပါေရာ့။ ဆြမ္းဦးပုညရွင္ဆီက ဆည္း လည္းသံေတြကို ၾကားၾကားသမွ် အားလံုးက သိမ္းပိုက္မိၾကေပါ့။

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ ၇၂ ျပည့္ေမြးေန႕ေတာ္မွာ အမွတ္တရေတြ ေမာ္ကြန္းထိုးဖို႕ အမ်ားသား..။
၁။သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ၾကီးရဲ႕သႏၱိမဟာဘဲြ႔ႏွင္းခန္းမၾကီးဖြင့္ပြဲနဲ႕တြဲၿပီးသီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠ
သိုလ္ပထမဆံုးအသုတ္ ၀ိဇၨာတန္းပညာသင္ေတြကို B.A ဘြဲ႕ႏွင္းအပ္ၾကမယ္။
၂။သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးကို ထိုင္းဘုရင့္ႏိုင္ငံေတာ္ Mahamakut University က ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပါရဂူဘြဲ႕ဆက္ကပ္ၾကမယ္၊
၃။သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ အေမြ႕ေလ်ာ္ဆံုးဆႏၵေတာ္နဲ႕ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ (Association of Theravada Buddhist Universities) အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရ၀ါဒတကၠသိုလ္မ်ားအဖြဲ႕ၾကီးရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ ညီလာခံကိုက်င္းပၾကမယ္ေပါ့။

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက အိႏၵိယကို မေမ့ခဲ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့ အိႏၵိယကိုသာမဟုတ္ဘူး။ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို သူ႕ေန႕စြဲထဲ ထည့္ေရးခဲ့တာပါ။ ဆရာေတာ္ၾကီးက အိႏၵိယကို တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္လာေလ့ရွိပါတယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံတကၠသိုလ္အသီးသီးမွာ ပညာသင္ေနတဲ့ရဟန္းေတြ (ဒီႏွစ္ဆို သံုးရာေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္) အတြက္ တစ္ႏွစ္လ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀၀ စီ လွဴဒါန္းေလ့ရွိပါတယ္။

“မင္းတို႕ရတာေတာ့ တစ္ရာေပါ့ကြာ ငါ့မွာေတာ့ သံုးေသာင္း ”ဆိုတာမိ်ဳးခပ္ရႊင္ရႊင္လည္း မိန္႕ေလ့ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာေတာ့္စကားနာၾကားခြင့္ရတာကိုက ကံထူးျခင္းတစ္မ်ိဳးပါ။ ၿပီးေတာ့လည္း သီဟိုဠ္ကြ်န္းကိုလည္း ဆရာေတာ္က ၾကြေလ့ရွိပါသတဲ့။ သီဟုိဠ္မွာ ပညာသင္ေနတဲ့ရဟန္းေတာ္ေတြကိုလည္း ဆရာေတာ္က မွတ္မွတ္ရရရွိခဲ့ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေမြးေန႕မဂၤလာနဲ႕ တြဲဖက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာပြဲမွာ မဇၥ်ိမနဲ႕ သီဟိုဠ္ကို ပြဲထုတ္ေတာ့တာပါပဲ။ “အိႏၵိယက ပညာသင္ရဟန္းေတာ္ ဆယ္ပါး။ သီရိလကၤာက ပညာသင္ရဟန္း ေတာ္ဆယ္ပါး ၾကြလာေစ”တဲ့။ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ ဂုဏ္ယူဖြယ္ဖိတ္စာမွာ မ်ိဳးဆက္သစ္ရဟန္းေတာ္ေတြ အားသစ္ခ့ဲၾကေပါ့။

အဲဒီဖိတ္စာဟာMMWAI(အိႏၵိယႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာျမန္မာပညာသင္ရဟန္းေတာ္မ်ားသာယာဖြံၿဖိဳးေရး
အဖြဲ႕) ၾကီးရဲ႕ အသက္သြင္းေရြးခ်ယ္မႈနဲ႕ သီဟပူရ(Singapore)မွာ ေက်ာက္ခ်ေနတဲ့သူ႔အတြက္ လည္း အက်ံဳး၀င္ခဲ့ပါတယ္။အိႏၵိယကို ကိုယ္စားျပဳမယ့္ ရဟန္းေတာ္ဆယ္ပါးထဲ သူလည္း စာတမ္းတစ္ေစာင္ဖတ္ဖို႕ ခပ္သုတ္သုတ္ၾကိဳးစားလို႕ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ကေန ပိုးသားေလေၾကာင္း(Silk Air)နဲ႕ အျမန္ျပန္ခဲ့တယ္..။

ေလယာဥ္ေပၚမွာ မွတ္မွတ္ရရေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ကမၻာ့ဗုဒၶစာေပပညာရွင္ၾကီး ေဒါက္တာဂုဏရတနကို မသိနိုးနား ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ႏႈတ္ဆက္ခဲ့မိေသးရဲ႕။ ညီလာခံတက္ၾကမယ့္သူအခ်င္းခ်င္းေပါ့..။ၿပီးမွ မ်က္ႏွာပူရတယ္..။ ညီလာခံမွာ ဆရာေတာ္ၾကီးက သဘာပတိထိုင္ခံုမွာ မိန္႕မိန္႕ၾကီးသီတင္း သံုးလို႕..။ ဆရာေတာ္ၾကီးက အေမရိကားမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ားေနထိုင္သာသနာျပဳေနတဲ့ က်မ္းျပဳ သီဟိုဠ္ဆရာေတာ္ၾကီးပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မတ္လအေစာပိုင္းရက္ေတြအမီ စစ္ကိုင္းရဲ႕ သံေခ်ာင္းေခါက္သံေတြဆီ သူ႕ေျခလွမ္း ေတြ သြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

မတ္လ(၄)ရက္ ရန္ကုန္က ထြက္ခြာ...ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္မုခ္ဦး၀က ကားစထြက္ေတာ့ နံနက္၃း၃၀ နာရီ..။
ပါေမာကၡ၊ ကထိကဆရာေတာ္ေတြ၊ လူပုဂၢိဳလ္ပါေမာကၡ၊ ကထိကဆရာ ဆရာမေတြနဲ႕အတူေပါ့။
သူကေတာ့ သီတဂူဆရာေတာ္ရဲ႕ ဖိတ္ၾကားစာရင္းမွာ ပါေသာ္လည္း “ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႕ ကိုယ္ၾကြ ကုန္က်စားရိတ္ စစ္ကိုင္းမွာထုတ္ယူ”ဆိုတဲ့သီတဂူမိတ္ေဆြပါေမာကၡတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ အေၾကာင္းျပန္ခ်က္ ေၾကာင့္ ကားလက္မွတ္အဆင္သင့္ျဖတ္ထားေပမယ့္ အေဖာ္ေကာင္းလို႕ ေထရ၀ါဒခရီးစဥ္ထဲ ေရာပါမိပါေရာ။