21 March, 2010

ကာသိတိုင္းျဖစ္လြမ္းနာ


မလြမ္းေပမယ့္
အလြမ္းေတြသယ္လာတယ္
ဥၾသငွက္ေလးကိုပါ ေအာင့္နမ္းမိရေသး

ေက်းေစရတုအယ္လ္ဘမ္အသစ္ေပါ့
အြန္လိုင္းကို ေရာက္မလာႏိုင္တဲ့
ေရခ်မ္းစင္ေလးေရ
ကႏၱာရကိုသာ
ၿခံဳထားလိုက္ပါေရာ

ေဟာဒီမွာ
ဗာရာဏသီၿမိဳ႕ၾကီးကိုယ္တိုင္လည္း
ေႏြျမစ္က်ဥ္းေလးေတြထဲ ဆင္းဆင္းငုပ္
ရုပ္လံုးမပ်က္ရံုတမယ္ပ

အေမ့ရြာနဲ႕ေ၀းေ၀းလာတဲ့
ဂဂၤါ
လိႈင္းပူပူေတြ
ျပာျပာလြင္လြင္တီးခတ္
ရင္ဘတ္ေတြသာ ေျပာင္းသြားတယ္
တစ္သံသရာလံုးေက်ာေကာ့ေအာင္
ေပါေလာ

ငါ့ကိုယ္ငါေခြ်ခ်ရင္း
ေတာအုပ္အသစ္ေတြဆီ
ထြက္ထြက္ေျပးတဲ့အခါ
နင္က်န္ခဲ့မွာပဲ
စိုးမိသတဲ့။

ဓမၼဂဂၤါ
၂၂-၃-၂၀၁၀



5 comments:

ေမာ္ကြန္းသစ္ said...

ကဲ.... ပ်က္ကေရာ....။ ၄င္းေကာင္း အတတ္ပညာကိုလည္း သင္ယူရေပးဦးမည္။

သက်ေသြးကုိ said...

သက်ေသြးကို ဆုိတာ ဂဂၤါ ၿမစ္ေရကို ပဲ ႏွစ္ႏွစ္ၿခဳိက္ၿခဳိက္ ေသာက္သုံးခ်င္ေနတဲ့ ေမာ္ဒန္ ၾကဳိးၾကာငွတ္တစ္ေကာင္။

ေမာင္စိတ္ေကာင္း said...

ေႏြရာသီအတြက္ ေခြ်းသိပ္ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းရလိုက္သလိုပါပဲ။

Crystal said...

ေရစီးသံက သန္းေခါင္ယံ ထ နားေထာင္လည္း နားဝင္ခ်ိဳေနစဲပဲ။

linnhtatshein said...

လြမ္းနာ ရွိရင္
ဘေလာ့နာ နဲ ့ေျဖ ေပေတာ့...