ခုတ္ေမာင္းထြက္လာတယ္
ဘ၀ေပါင္းငါးရာစာ
ဘုရားတစ္ဆူဆူပဲ
ထပ္ပြင့္လိုက္ပါေတာ့
ဇာတ္ေပါင္းခန္းေရာက္ရင္
ငါဘယ္သူလဲ
သိခ်င္လို႕
စက္ဘီးေလးပဲစီးစီး
သံသရာကိုပဲစီးစီး
ရပ္လိုက္ဖို႕သာ
စီးေတာ့တယ္။
ဓမၼဂဂၤါ
၂၆-၃-၂၀၁၀
ဘုရားတစ္ဆူဆူပဲ
ထပ္ပြင့္လိုက္ပါေတာ့
ဇာတ္ေပါင္းခန္းေရာက္ရင္
ငါဘယ္သူလဲ
သိခ်င္လို႕
စက္ဘီးေလးပဲစီးစီး
သံသရာကိုပဲစီးစီး
ရပ္လိုက္ဖို႕သာ
စီးေတာ့တယ္။
ဓမၼဂဂၤါ
၂၆-၃-၂၀၁၀
7 comments:
ကိုေက်ာ္ ဂ်ာမဏီ
ဇာတက လမ္းၾကား
ေလွ်ာက္သြားတယ္
ဇာတ္ေပါင္းသည္ရွိေသာ္...........ငါသည္...........
အရသာ ရွိလုိက္တာကို
အဓိပၸာယ္ေတြ ျပည့္၀လြန္းပါတယ္။
သံသရာကိုမွ..စီးခဲ့မိတယ္...တေလွ်ာက္လံုး..ေမာဟအေမွာင္ေတြနဲ႕..။ဘယ္ေလာက္ထိထပ္ေမာရမယ္မွန္းမသိတာေတာင္..မွန္းဆရည္စူးေပ်ာ္ၿမဴးလက္စနဲ႕ေလ....ဇာတ္သိမ္းေတာ့..ဘာၿဖစ္မွာတဲ့လဲ...။ ခုထက္ထိေတာ့...သံသရာ၀မ္းစာေတြ..မစိုက္ပ်ိဳးနိုင္ခဲ့ေသးပါဘူးဆို..လူကလဲ..မိုးေခါင္ေရရွားအရပ္ကိုေရာက္ေနရၿပန္တယ္။
ေရွ႕ကို မတိုးႏိုင္ေသးခင္ ေနာက္ဘက္နားက ျမတ္စြာေဂါတမ ပြင့္ထြန္းကာလ အဘယ္ အရပ္ ေခ်ာင္ ကပ္ ေနဘိ သိခ်င္လွ၏။
သံသရာအရွိန္ ႏႈန္းက ျမင့္ေလေတာ့
ဘရိနင္းလည္း လြင့္ေမ်ာေနဆဲ။
မရပ္တဲ့ စက္ဘီးေလးပဲ စီးခ်င္ေတာ့တယ္။ ရပ္တာေတြမ်ားလုိ႔ေနျပီ။
Post a Comment