07 April, 2010

အနာဂတ၀င္သၾကၤန္



ေရွာင္ေတာ့ေရွာင္လိုက္တာပဲ
လမ္းေလးကိုက
က်ဥ္းလြန္းတယ္
ခုေတာ့
စိုေပါ့

ေရပက္ခံထြက္လာမယ့္
ဒုကၡသစၥာေရ
ငါ့သၾကၤန္စာနဲ႕ငါ
ငါ့ရြာေလးပါပဲ

အေ၀းေရာက္
ရႈမွတ္မိေတာ့
လြမ္းတယ္
(ႏွေမ်ာမိေသးရဲ႕)

ႏွစ္ဦးမွာ
လေရာင္ကစူးခ်င္ေသး
ေက်ာင္းသခၤန္းေလးက
ငိုက္လို႕

သံသရာရိုးကို
ေလွ်ာက္မိမွေတာ့
ပိေတာက္မပါလည္း
ရူးေတာ့တယ္။

ဓမၼဂဂၤါ

8 comments:

ေမာ္ကြန္းသစ္ said...

လမ္းေလးကိုက
က်ဥ္းလြန္းတယ္
ႏွစ္ဦးမွာ
လေရာင္ကစူးခ်င္ေသး
ပိေတာက္မပါလည္း
ရူးေတာ့တယ္။

ေမာ္ကြန္းသစ္ said...

လွဳပ္လီ၊ လုွဳပ္လဲ့ပလီ။
ရူးခ်င္တယ္ ဒီတစ္လလုံး။

linnhtatshein said...

ရႊဲစိုေအာင္ ပတ္လိုက္ေတာ့ကြယ္
ကိုဂဂၤါရယ္

ရွင္သစၥာ said...

ႏွစ္သစ္မွာ ျဖဴစင္ဖို႕အေရး
ဂဂၤါေရနဲ႕ ေဆးပါ့မယ္..
မေထြးအသားခါးလား ဂဂၤါဂ်ီးေရ..

Unknown said...

သံသရာဟာ...ပိြဳင့္ေလးတခုဆို..
သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕...
ကိုယ့္အတၱနဲ႕ကိုယ္...
ရူးေတာ့တယ္။

moe said...

ဒီကဗ်ာေလး သေဘာက်လို႕ fb မွာ link share ဖို႕ ခြင္႕ျပဳပါ ဘုရား... comment မေရးျဖစ္ေပမယ္႕ အျမဲေရာက္ပါတယ္ ... အရွင္ဘုရား က်န္းမာခ်မ္းသာၿပီး သာသနာအက်ိဳးဆထက္တပိုး ထမ္းရြက္ႏိုင္ပါေစဘုရား...

Unknown said...

ေျပာလြန္းမက ေျပာလြန္းလို႔
ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ေရွာင္ေတာ့ေရွာင္လိုက္တာပဲ
လမ္းေလးကိုက
က်ဥ္းလြန္းတယ္
ခုေတာ့
စိုေပါ့

တတ္ႏိုင္ဘူး စိုေပါ့

မမင္း said...

ဒါမ်ိဳးမေၾကာက္လို့
ရြာရိုးေလွ်ာက္တာ
စိုခ်င္လည္း ...
စိုေပါ့