18 March, 2014

ၾသစေၾတးလ်ပလပ္စ္ဥေရာပခရီး(၃)


(ဆစ္ဒနီကဇာတ္ရံုု)
===========



ၾသစေၾတးလ်ပလပ္စ္ဥေရာပခရီး(၃)
===================
၂၆-၀၅-၂၀၁၂
ညေန ၅း၀၀ နာရီ
ဆစ္ဒနီကဇာတ္ရံု
ဆစ္ဒနီျမိဳ႕၊ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ

ဂ်ပ္ဇ္ေတးဂီတျဖင့္ သက္၀င္လႈပ္ရွားေနေသာ ဆစ္ဒနီဆိပ္ကမ္းသည္
ရဟန္းတစ္ပါးႏွင့္ အကြ်မ္း၀င္အပ္ေသာရပ္၀န္းတစ္ခု ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏိုင္ပါ..။ သို႕ေသာ္ တရုတ္ခရီးသြားရဟန္းဖာဟီယန္ႏွင့္ ဟူယင္ဆန္တို႕ ကို အားက်ဖူးသည့္ ငယ္စိတ္ငယ္ေသြးက စၾကာေလွဆိပ္(Circular Quay)ရွိ စၾကၤန္လမ္းေပၚတြင္ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာ ဆိပ္ကမ္းေငးသူျဖစ္လာေစပါသည္။ စက္၀ိုင္းသ႑ာန္ေလွဆိပ္က ဆစ္ဒနီႏွစ္ကူးညမ်ားႏွင့္ ရာသီအလိုုက္ေပ်ာ္ပြဲမ်ား
ႏႊဲၾကသည့္ သာယာပြင့္လင္းေသာ ညီမူရာတစ္ခုျဖစ္သည္။
စင္ကာပူမာရီနာေဘးသည္ စၾကာေလွဆိပ္ကို ပံုတူကူးထားဟန္တူသည္။
ဆစ္ဒနီက လိေမၼာသီးျခမ္း...။
စင္ကာပူက ဒူးရင္းသီးျခမ္း......။

(စၾကာေလွဆိပ္(Circular Quay))



အမွန္တကယ္ပင္ လိေမၼာသီျခမ္း(၁၄)စိပ္ကို ဆက္စပ္ပံုေဖာ္ထားေသာ ေခတ္သစ္ကဇာတ္ရံုသည္ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာပင္ ကမၻာ့အေမြအႏွစ္အျဖစ္ ယူနက္စကို၏ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံရေလသည္ တဲ့..။
အေျခ၊ အခြံႏွင့္ အတြင္းအလွဆင္ျခင္း ဟု သံုးဆင့္တည္ေဆာက္ရေသာ ကဇာတ္ရံုသည္
ခန္႕မွန္းတည္ေဆာက္ကာလ (၇)ႏွစ္သတ္မွတ္ခဲ့သည့္တိုင္ (၁၇)ႏွစ္ၾကာျမင့္ခဲ့သလို ခန္႕မွန္းကုန္က်စရိတ္(၇)သန္းမွ်ဟု တြက္ခ်က္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဆယ့္ေလးဆမွ်ပိုမိုခဲ့သည္။
ေအာ္ လွေပမွာေပါ့...
ဆန္းေပမွာေပါ့...
အံၾသဖြယ္ေကာင္းေပမွာေပါ့....။
ေဒၚလာ(၁၀၃)သန္းမွ် ကုန္က်ခဲ့ေပသကိုး....။ႏွစ္ဆယ္ရာစု၏ အထင္ရွားဆံုး..။ အႏုပညာေဖ်ာ္ေျဖမႈအားအေကာင္းဆံုးဗိမာန္ၾကီးတစ္ခုေရွ႕တြင္ သူ႔ရပ္ေနခဲ့တာပါပဲလား...။

ဖြင့္ပြဲက်င္းပေတာ့ ဒုတိယေျမာက္အယ္လီဇဘက္ဘုရင္မၾကီးကိုယ္တိုင္ၾကြေရာက္ကာ ရုပ္သံမ်ားက မွတ္တမ္းရိုက္ကူးၾက၊ မီးရႈးမီးပန္းေတြ ပစ္ေဖာက္ၾက၊ တက္ေရာက္ၾကသည့္ လူထု ပရိသတ္က ၀က္၀က္ကြဲ......။ ဘီသိုဗင္ရဲ႕ န၀မေျမာက္ဆင္ဖိုနီက ကဇာတ္ရံုအဖြင့္ေတးသြားျဖစ္ေလသတဲ့....။
ပစိဖိတ္သမုဒၵရာထဲမွာလည္း ကိုးန၀င္းနိမိတ္ျဖင့္ ေအာင္အတိတ္ယူေလသည္ထင္ရဲ႕...။

ကဇာတ္ရံုဖိုင္တြဲကို သူေစာေၾကာမိေတာ့ စိတ္၀င္စားဖြယ္ အခန္းကိုမွ ကလစ္ႏွိပ္မိသြားသည္။
အႏုပညာႏွင့္ အာဏာ....။ ကဇာတ္ရံုၾကီးကို တည္ေဆာက္ဖို႕ ေတာင္ေ၀လျပည္နယ္သစ္(New Southwales)အစိုးရက အိပ္မက္မက္ခဲ့တာ ၁၉၄၀ သကၠရာဇ္မ်ားဆီကပင္ျဖစ္သည္။ ဆစ္ဒနီအႏုပညာေက်ာင္းက က်င္းပေနသည့္ သမားရိုးက်ကပြဲအတြက္ ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမႏွင့္ လံုေလာက္ေသာ္လည္း မဟာဂီတေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ားအတြက္ ၾကီးက်ယ္ေသာခန္းမတစ္ခုအမွန္တကယ္လိုအပ္ေနၿပီ..။ သို႕ႏွင့္ ကမၻာ့ဗိသုကာပညာရွင္မ်ားကို ဖိတ္ေခၚကာ ဒီဇိုင္းျပိဳင္ပြဲၾကီးက်င္းပခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေပါင္း (၃၂)ႏိုင္ငံ၊ လက္ရာေပါင္း (၂၃၃)ခုထဲမွာ ေရြးခ်ယ္ခံရသည္က ဒိန္းမတ္ဗိသုကာ ယြန္းအိုဘာဂ္အုဒ္ဆန္ (Jørn Oberg Utzon)ျဖစ္သည္။

နက္နဲရႈပ္ေထြးလွၿပီး တန္ဖိုုးျမင့္မုုိရ္ျဖစ္ေနသည့္ ဗိသုုကာလက္ရာအတြက္ အာဏာပိုုင္အဖြဲ႕အတြင္း အျငင္းပြားဖြယ္မ်ားစြာ ၾကံဳခဲ့ရသည္။ မကြ်မ္းက်င္ေသာအင္ဂ်င္နီယာမ်ားက ေရးဆြဲမၿပီးေသးေသာ ဒီဇိုုင္းမ်ားကိုု လက္ကိုုင္ျပဳကာ တည္ေဆာက္ေရးလုုပ္ငန္းစၾကသည္။ အေျခခိုုင္ခံ့မႈမရွိသည့္အတြက္ ျပန္လည္ျဖိဳဖ်က္တည္ေဆာက္ရသည္ထိ အေလအလြင့္ျဖစ္ခဲ့၏။

ကဇာတ္ရံုုၾကီးတည္ေဆာက္ေရး မူလအဆိုုျပဳခဲ့သည့္ ျပည္နယ္အစိုုးရ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ကြယ္လြန္သြားသည့္အခါ ေနာက္တက္လာသည့္ျပည္နယ္အစိုုးရက အားမေပးခ်င္...။ သည္စီမံကိန္းၾကီးကိုု ေ၀ဘန္တိုုက္ခိုုက္ရင္း မဲအႏိုုင္ရလာသည္ဟုုပင္ ဆိုုစမွတ္ရွိသည္..။ ပိုုဆိုုးသည္က တာ၀န္ခံရသည့္ျပည္သူပိုုင္လုုပ္ငန္းဆိုုင္ရာ၀န္ၾကီးျဖစ္သူ မစၥတာဟူးစ္(Davis Hughes)က အႏုုပညာ၊ဂီတ၊ဗိသုုကာႏွင့္ အလွတရားဆိုုသည္မ်ားကိုု နည္းနည္းေလးမ ွ စိတ္မ၀င္စား...။ ၿပီးေတာ့ ဘြဲ႕ဒီဂရီအတုုျဖင့္ လူစြာ လုုပ္ခဲ့ဖူးသည့္ နာမည္ပ်က္ရွိသူ...။

အာဏာကိုု ဆုုပ္ကိုုင္ထားေသာ ပညာမဲ့၀န္ၾကီးက ဗိသုုကာပညာရွင္၏ အႏုုပညာလက္ရာမ်ားကိုု ေမးခြန္းထုုတ္သည္၊ သေရာ္သည္။ ျပႆနာလုုပ္သည္။ ေဆာက္လက္စလုုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးထုုတ္ေပးရန္ ျငင္းပယ္သည္အထိ အေျခအေနဆိုုး၀ါးလာသည္။

ေနာက္ဆံုုးေတာ့
အာဏာလိႈင္းတံပိုုးေအာက္တြင္ စိတ္ေလွေမွာက္ျခင္းဒဏ္မခံႏိုုင္ေသာ ပညာရွင္က ဆစ္ဒနီကိုု တစ္သက္တာထာ၀ရေက်ာခိုုင္းၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာအဓိ႒ာန္ျပဳကာ မိခင္ႏိုုင္ငံသိုု႕ ျပန္သြားခဲ့ေတာ့သည္။ မည္သိုု႕ဆိုုေစ ၁၉၅၈ မွ စတင္ကာ ဘ႑ာေငြေၾကးမ်ားစြာ စိုုက္ထုုတ္ကုုန္က်ခဲ့ၿပီးသည့္ ေအာ္ပရာပေရာဂ်က္ၾကီးကိုု ၁၉ ၇၃ ခုုႏွစ္တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ အၿပီးသတ္ႏိုုင္ခဲ့သည္။ သတ္မွတ္ကာလႏွင့္ ခန္႕မွန္းကုုန္က်စရိတ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္သြားရသည္။

တစ္ကမၻာလံုုးက စိတ္၀င္စားေသာ ခမ္းနားလွသည့္ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားတြင္ ဗိသုုကာၾကီးကိုုယ္တိုုင္ ဆင္ႏႊဲခြင့္မရခဲ့..။ နယူးေဆာ့သ္ေ၀းလ္သားတိုု႕ ပူဇာစ မဂၤလာခ်ဳိဳ႕တဲ့ခဲ့ၾကသည္ ..။
ဂုုဏ္ျပဳထိုုက္သည့္ ဗိသုုကာပညာရွင္ၾကီးကိုု မဖိတ္ၾကားခဲ့သလိုု အမည္ကိုုပင္ မေၾကျငာခဲ့ၾက..။
အာဏာလက္ကိုုင္ရွိေနေသးသည့္ ၀န္ၾကီး၏ တမင္ညစ္ထားျခင္းျဖစ္မည္..။
မစၥတာဟူးစ္က ၁၉ ၇၃ အထိ ဗ်ဴရိုုကရက္တစ္ဦးအျဖစ္ တည္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
အာဏာ၏ သေဘာက ေတြးေခၚဆင္ျခင္မႈပညာကိုု ဆန္႕က်င္လိုုၿပီး သနားၾကင္နာမႈကရုုဏာႏွင့္ ဂုုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မႈမုုဒိတာကိုု အေမွာင္ခ်ကာ မနာလိုုမႈဣႆာႏွင့္ ၀န္တိုုမႈမစၦရိယမ်ားကို မီးေမႊးတတ္ၾကျမဲျဖစ္သည္။ ပညာနယ္ပယ္တြင္ အာဏာျဖင့္ လူတြင္က်ယ္လုုပ္ခ်င္ၾကေသးသည္မဟုုတ္လား...။
သိုု႕ျဖင့္ မစၥတာဟူးစ္ႏွင့္ အူဒ္ဆန္တိုု႕ ၾကား လူမႈေရးတံတားထိုုးႏိုုင္ခဲ့ၾကဟန္မတူ...။

မစၥတာဟူးစ္လြန္ကာလမ်ားမွာေတာ့ ကဇာတ္ရံုုၾကီးမြမ္းမံေရးလုုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ ဗိသုုကာၾကီးကိုု ျပန္လည္ဖိတ္ေခၚခဲ့ပါသည္။ ၂၀၀၄ ခုုႏွစ္မွာေတာ့ အူဒ္ဆန္ခန္းမၾကီးတစ္ခုု ဖြင့္လွစ္ကာ ဗိသုုကာၾကီးအား ဂုုဏ္ျပဳခဲ့ၾက၏..။ ေအာ္ ေကာင္းေလစြ...။


သူ ဆစ္ဒနီဆိပ္ကမ္းကိုု ေငးေနမိဆဲျဖစ္သည္..။ ဆိပ္ကမ္းစၾကၤန္ေပၚတြင္ ႏိုင္ငံတကာခရီးသြားမ်ား၊ အပန္းေျဖလမ္းေလ ွ်ာက္ၾကသူမ်ား၊ ဗ်စ္ရည္မြတ္သူမ်ားျဖင့္ စည္းကားေနသည္။ ေျမေအာက္စၾကၤန္ဆည္ဆာဘားဆီက ဂ်ဇ္ေတးသြားမ်ား လြင့္ပ်ံလာသည့္အတြက္ ဓမၼဂီတေ၀့စည္လွေသာ ေရႊျပည္ၾကီးဆီက ဆည္းလည္းခတ္သံမ်ားကိုု လြမ္းဆြတ္မိေသးေတာ့သည္..။








(ဆစ္ဒနီဆြမ္းေကြ်းအလွဴ)


အမွန္တကယ္ေတာ့ မစၥတာအူဒ္ဆ္၏ အႏုုသုုခုုမဗိသုုကာလက္ရာကိုု ျမည္းစမ္းရန္
သူတည္းခိုုရာယူႏိုုရာျမန္မာဘုုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွ
အခ်ိန္လုုကာ အေရာက္လာခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္..။
မနက္ခင္းကတည္းက သူနားရသည္မရွိ...။ ေရႊျပည္ၾကီးသားသံဃာေတာ္တိုု႕ ၾကြေရာက္လာခိုုက္ ကုုသိုုလ္စိုုက္ခင္းပ်ိဳးလိုုၾကသည့္ ေရႊျပည္ၾကီးႏြယ္၀င္အမ်ိဳးေကာင္းသား အမ်ိဳးေကာင္းသမီးတိုု႕ ပင့္ဖိတ္ရာအိမ္ေဂဟာမ်ားသိုု႕
အရုုဏ္ဆြမ္းႏွင့္ ေန႕ဆြမ္းမ်ား ဘုုန္းေပးရန္ ၾကြေရာက္ခဲ့ရသည္..။

ေထရ္ၾကီး၀ါၾကီးဆရာေတာ္တစ္ပါးဦးေဆာင္ရာေနာက္သိုု႕ လိုုက္ရ၏။

ရာသီက ခ်မ္းလွသမိုု႕ အေႏြးထည္အထပ္ထပ္ေအာက္ခံထားကာ သကၤန္းကိုု အ၀န္းညီစြာ ၀တ္ရံုုရ၏။

သိုု႕ေသာ္ ပြေယာင္းေယာင္း...။

ထိုုကုုသိုုလ္ပြဲမ်ားၿပီးကာမွ ေလာကီထုုပၺါတ္တိုု႕ကိုု ေဖာ္ညြန္းရာ ဆစ္ဒနီကဇာတ္ရံုုသိုု႕....။

ေဒၚသီတာေဆြက အိမ္က ကားကိုု ထုုတ္ယူကာ ရထားဘူတာရံုုေလးတစ္ခုုဆီ ေမာင္းပိုု႕သည္။

“ ကဇာတ္ရံုုကိုုေတာ့ ရထားစီးသြားမယ္ဘုုရာ့...။ ဒီမွာက ကိုုယ္ပိုုင္ကားဆိုုတာ ဖိနပ္တစ္ရံလိုုပါပဲ ...။ ဘူတာရံုုနဲ႕ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ေတြဆီ သြားဖိုု႕ အသံုုးျပဳၾကတာပဲ...။ ေနရာလြတ္တစ္ခုုမွာ

ကားကိုု ထိုုးထားၿပီး လိုုရာခရီးကိုု ရထား သိုု႕မဟုုတ္ ဘတ္စ္ကားစီးသြားၾကရံုုပဲ..”




(ဆက္ရန္)

ဓမၼဂဂၤါ

ဆစ္ဒနီျမန္မာဘုုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းကမၺည္း

1 comment:

Unknown said...

အရွင္ဘုရားရဲ႕ စာအေရးအသားေတြက အရမ္းကုိေကာင္းပါတယ္...တကယ္ေတာ့တရားဆုိတာ လူသားတုိင္းအတြက္ေကာင္းေသာ အက်င့္ျမတ္ပါပဲဘုရား.............။